თამო კეშელავა: …ამ დროს კი შენი მინისტრი 70 000–დოლარიან მანქანაზე ზის და ცოლი კი 105 000 –ევროანი მანქანით დასდის და წიხლზე ჰკიდია შენი პრობლემები – რანაირად ხართ მეგობრები და თუ მეგობრები არ ხართ, როგორ უღალატებ?

შოვში წაიყვანეს გადაუმზადებელი პოლიციელი და მოკვდაო, მოვკალითო, კი არა, მოკვდაო.

გამოძახება იყო, შეურაცხადი პირი, ფიზიკურად ძლირი, დანით ხელშია ქუჩაშიო, მხოლოდ 3 პოლიციელი გაუშვეს და სამივე დაჭრა. ნეტა რატომ? ხომ არ იცით?

დაწინაურებაა და თუ არ ჩააწყო, ისე არ ეღირსება.

უკანონო ბრძანებებია და ოხრად აქვთ შესასრულებელი. ცრუ მოწმეობაა და აიძულებენ.

დაპირდნენ დაგიცავთო, ვერ გაიგებენ თქვენს ცრუმოწმეობასო და დაკეტეს სასამართლო პროცესები – რა სიბრიყვეა, 21–ე საუკუნეა, სახელი ვიცით, გვარი, ვიზუალი და მისი ფოტოს პოვნას რა უნდა.

მეტი და მეტი ადამიანი უყურებს ქუჩაში ზიზღით, იცის რა, რეებს აკეთებინებენ და აკეთებს.

ოთარ ჩრდილელის შვილის და მოსამართლის და რომ დადიან აქციებზე, გავიგეთ და რამდენმა პოლიციელმა ნახა თავისი შვილი იქ, სადაც ახალგაზრდების ცემა დაავალეს, იცით?

რამდენმა პოლიციელმა ნახა დის შვილი, მეგობრის შვილი, მეგობარი, ნათლული, იქ, სადაც უკანონოდ ცემა და დაკავება დაავალეს ხალხის, იცით?

არა, მათ არ ეშინიათ, რომ პოლიციელი უღალატებს, როგორ შეიძლება უღალატო მას, ვინც არ გემეგობრება?

ვინც, როცა შენ და შენს შვილს წესიერად საკვებიც არ გაქვთ, მიდის და ძვირადღირებულ საათებს და ნახატებს ყიდულობს?

როცა შენ ბანკის ვალს ვერ იხდი და მთელი ხელფასი ლამის ქირაში მიდის, მოხუცი მშობლები ვერ მოგივლია და დარდი გჭამს, წინაპრების სახლი უპატრონობით გენგრევა, ამ დროს კი შენი მინისტრი 70 000–დოლარიან მანქანაზე ზის და ცოლი კი 105 000 –ევროანი მანქანით დასდის და წიხლზე ჰკიდია შენი პრობლემები – რანაირად ხართ მეგობრები და თუ მეგობრები არ ხართ, როგორ უღალატებ?

კი, ცოტა ზემდგომებისთვის ბინები აქვთ ხოლმე, ასე, საბჭოურად, კოლექტიურად, სადაც სულ ძალოვნები და ძალოვნები იქნებიან ერთად, თითქოს სამსახურში არ გყოფნიდეს მათთან ერთად ყოფნა, ისე, რომ უბანსაც ვერ აირჩევ, ოღონდ, ესეც იმდენად ცოტასთვის, იმდენად, იმდენად…

რომ კითხო, ნელა შენდებაო… საერთოდ რატომ შენდება? არ აქვს სახლი? დაუსუბსიდირე ყიდვა, დასვი კონკრეტული თანხა სულადობის მიხედვით და დაასუბსიდირე – ეს იქნებოდა ნორმალური, ადამიანური მიდგომა. სადაც უნდა, როგორსაც უნდა, ისეთს იყიდის.

მაგრამ, ხელფასი რომ მათხოვრული გემეტება, რა ნორმალურ ყოფაზეა საუბარი.

ხოდა, არა ღალატი ვერ იქნება, რადგან მათ შორის არ არის ბმა, არც მეგობრული, არც ადამიანური, არც სამსახურეობრივი.

მათ შორის არის მხოლოდ ბატონობა, და მოთხოვნა, ემსახურონ როგორც მონა, დაარღვიონ კანონი, როცა მოსთხოვენ, აკეთებინონ სიბინძურე, როცა დასჭირდებათ, აცემინონ საკუთარი შვილები და მათი მეგობრები…

აი, ამ ბატონ–მონობის მოშლის ეშინიათ.

იმის ეშინიათ, რომ შეიძლება რიგითმა პოლიციელმა გაიგოს, რომ რაღაც უკეთესი არსებობს, რაღაც უკეთეს იმსახურებს, რომ ადამიანია, რომ შეიძლება ოჯახზე იზრუნოს, მოხუც მშობლებს მიხედოს, კანონი არ დაარღვიოს, ცრუ მოწმედ არ დადგეს და სიბინძურე არ აკეთოს და იმ დამადლებული, არსაკმარი ლუკმისთვის.

იმის ეშინიათ, რომ ფრაზამ – რამდენი ხელისულებაც უნდა შეიცვალოს, ჩვენთვის არავინაა – არ დაკარგოს აქტუალობა.

არადა, თუ ევროკავშირისკენ გავაგრძელებთ სვლას, პირიქით იქნება ეგ, რამდენი ხელისუფლებაც უნდა მოვიდეს, ვინც უნდა იყოს პრეზიდენტი და პრემიერი, შს მინისტრი, თუ სუსის უფროსი, სულ ერთი იქნება, ევროპული სისტემა იმუშავებს, სადაც ადამიანის უფლებების დაცვა ყოველთვის იქნება პრიორიტეტი.