
ირინა სარიშვილი: დავინახე გია წევს მიწაზე და თვალები გახელილი აქვს. გავიფიქრე ეგებ ასეა საჭიროთქო და მერაბს დავუყვირე არ გავინძრეთ ვითომ მკვდრები ვართ მეთქი, ტანზე ტყვიები რომ მხვდებოდა ვგრძნობდი, თავზე ხელთან ერთად ჩანთა დავიფარე…
პოლიტიკოსი ირინა სარიშვილი: დილის 10 საათი ხდებოდა სახლიდან რომ გამოვედით.