უმადურობის აქტს” გრძელი გზა აქვს გასავლელი, სანამ კანონის სახეს მიიღებს, ამ ყველაფერს მინიმუმ ერთი წელი დასჭირდება – ადვილი მისახვედრია, რომ ეს არის 31 მარტის აქციისთვის მუხტის აწევა

უმადურობის აქტს” გრძელი გზა აქვს გასავლელი, სანამ კანონის სახეს მიიღებს, ამ ყველაფერს მინიმუმ ერთი წელი დასჭირდება – ადვილი მისახვედრია, რომ ეს არის 31 მარტის აქციისთვის მუხტის აწევა
“დიფ სთეითის” ნარჩენები აგრძელებენ ჩვენი ქვეყნის მტრობას, ვერ ინელებენ ამხელა მხარდაჭერის და ამხელა ფულის ფასად ძვრა რომ ვერ უყვეს ვერც ქვეყნის სახელმწიფოებრიობას და ვერც ლეგიტიმურად არჩეულ ხელისუფლებას, – ასე აფასებს ექსპერტი ნინო ფოჩხუა, -ის სენატის საგარეო საქმეთა კომიტეტის მიერ “მეგობარი აქტის” მიღებას.
ის მიიჩნევს, რომ “მეგობარი აქტს”, რომელსაც “უმადურობის აქტს” უწოდებს, გრძელი გზა აქვს გასავლელი, სანამ კანონის სახეს მიიღებს, შესაბამისად, ოპოზიციის მიერ დაგეგმილი 31 მარტის აქციისთვის მუხტის ასაწევად არის გამიზნული.
“”დიფ სთეითის” ნარჩენები აგრძელებენ ჩვენი ქვეყნის მტრობას, ვერ ინელებენ ამხელა მხარდაჭერის და ამხელა ფულის ფასად ძვრა რომ ვერ უყვეს ვერც ქვეყნის სახელმწიფოებრიობას და ვერც ლეგიტიმურად არჩეულ ხელისუფლებას.
აი დღესაც გაუგებარმა კანონპროექტმა, დაახლოებით ათ კანონპროექტთან ერთად დახურულ ფორმატში გაიარა საგარეო კომიტეტი.
ამ “უმადურობის აქტს” გრძელი გზა აქვს გასავლელი სანამ კანონის სახეს მიიღებს, წარმომადგენლობითი პალატის პლენარული, სენატი და ბოლოს ტრამპის ხელმოწერა, ამ ყველაფერს კი მინიმუმ ერთი წელი დასჭირდება.
ადვილი მისახვედრია, რომ ეს არის 31 მარტის აქციისთვის მუხტის აწევა, მაგრამ რამდენჯერ უნდა ვნახოთ მსგავსი სურათი, რომელსაც არანაირი შედეგი არ მოჰყოლია. ასე იქნება ახლაც.” – წერს ნინო ფოჩხუა სოციალურ ქსელში.
Next: ჩვენს ევროპელ, ჭკუის მასწავლებელ მეგობრებს ვურჩევდი, თავი დაანებონ საქართველოსთვის მითითებების მიცემას – ჩვენი ქვეყანა დამოუკიდებელი სახელმწიფოა და თავად განსაზღვრავს თავის პოლიტიკას

ასევე დაგაინტერესებთ

საქართველო, რომელიც ტრადიციულ ევროპულ ცივილიზაციას მიაკუთვნებს თავს და ქრისტიანულ-განმანათლებლურ ტრადიციას ეფუძნება, ვფიქრობ, სიჯანსაღის კუნძულად შეიძლება გამოჩნდეს დღევანდელი ცრუ-ლიბერალიზმით ძლიერ დაზიანებული დასავლეთისთვის

რაც მივიღეთ ევროპულ კულტურაში და მსოფლმხედველობაში საუკუნეების და მრავალი ისტორიული პერიპეტიების მერე, შეიძლება დახასიათდეს როგორც ონტოლოგიის კრიზისი, ანუ ჭეშმარიტების ტრადიციული გაგების გაცვეთა-გაუქმება