ძალიან მძიმე განცხადება იყო, მაგრამ ამას აღსარებას ვერ დავარქმევ, რადგან არ ახლავს სინანული – მიხეილ სარჯველაძე გრიგორიადისზე

ძალიან მძიმე განცხადება იყო, მაგრამ ამას ვერ დავარქმევ აღსარებას, რადგან არ ახლავს სინანული, – ასე შეაფასა უმრავლესობის წევრმა ს განცხადება “მოლოტოვის კოქტეილის” სროლასთან დაკავშირებით.
სარჯველაძის განცხადებით, თუ დანაშაულის ჩამდენთან დაკავშირებით კითხვის ნიშნები არსებობდა, გრიგორიადისის განცხადების შემდეგ, ეს კითხვის ნიშნები გაქრა და ახლა პრეზიდენტმა უნდა გადაწყვიტოს, უღირს თუ არა იმ პირის მხარეს დადგომა, რომელიც ადამიანების სიცოცხლეს საფრთხეს უქმნიდა.
“ძალიან მძიმე განცხადება იყო, მაგრამ ამას ვერ დავარქმევ აღსარებას, რადგან არ ახლავს ამას სინანული. პირდაპირ თქვა თვითონ, რომ ის არ აღიარებს. თუმცა, ყველაფერი გაამარტივა იმ თვალსაზრისით, რომ თუ კი ამ დრომდე, ვინმე ხელზე იხვევდა იმ თემას, რომ უდანაშაულობის პრეზუმფციიდან გამომდინარე, რამდენად იყო ეს პიროვნება ის ადამიანი, რომელმაც დანაშაული ჩაიდინა და კითხვის ნიშნებს ბადებდა, ახლა ნიშანი აღარ დარჩა. მომეჩვენა, რომ ცოტა ცინიკურადაც გამოიყურებოდა ეს განცხადება. არ შეიძლება ვინმე ამართლებდეს საქართველოში ბარბაროსობასა და ვანდალიზმს. თვითონ აღიარებს ამ დანაშაულს, ახლა არჩევანი გასაკეთებელი, პოლიტიკური კონიუნქტურის გათვალისწინებით. უღირს კი იმ არჩევანის მხარეს დადგომა პრეზიდენტს, რომელიც გულისხმობს ადამიანებისთვის სიცოცხლის საფრთხის შექმნას, “მოლოტოვის კოქტეილის” ადამიანებისთვის სროლით”, – განაცხადა სარჯველაძემ.

ასევე დაგაინტერესებთ

სამი წლის თავზე კარებზე ზარი იყო და გავაღე კარი და მაწვდიან ფურცელს. ეს როინ შავაძის ოჯახიაო? კითქო. მას დაკითხვაზე იბარებენო. წარმოიდგინეთ რამდენად გვამცირებდნენ და რა დღეში გვაგდებდნენ?! ვკიოდი კაცს მიაკითხეთ სასაფლაოზე და გამოგყვებათ მეთქი

როინ შავაძის მეუღლე ციცინო შავაძე: 14 აგვისტოს დაბრუნდა სახლში. ძალიან სხვანაირი, შეცვლილი. მეგონა, რომ ჩემი მეუღლე აღარ იყო ისეთი, როგორიც წავიდა სახლიდან. დაღლილი, უცხო ადამიანივით, სულ სხვანაირად გამოიყურებოდა

ისიც კი შეეშინდათ, რომ მიცვალებულისთვის საფლავი გაეთხარა ვინმეს. ყველა უარს გვეუბნებოდა. აფრთხილებდნენ, რომ ახლოს არავინ მოგვკარებოდა ჩვენ. ოჯახმა ახლობლების დახმარებით გავთხარეთ საფლავი – ციცინო შავაძე