სინდისის პატიმრის, რეზო კიკნაძის წერილი საკნიდან:
,,თავიდან ჯგუფს გვეძახდნენ და ერთად დაგვსვეს როცა ერთმანეთზე გაგებულიც არ გქვონდა.
ახლა ჯავახამ და მინდიამ იციან,რომ მე პომიდორი მიყვარს,მიწისთხილი და ხაჭოს ნამცხვრები,მე ვიცი რომ ჯავახას მაიონეზი უყვარს,ნაგეტსები და შემწვარი კვერცხი,მინდიას-ჯემიანი მაფინი,ლობიო და ყავა…
ერთმანეთზე უკვე ისეთი დეტალები ვიცით…ადრე ჯგუფი ხართო და არც კი ვიცნობდით,ახლა კი ოჯახი ვართ.საერთო გვაქვს ტკივილიც და სიხარულიც.ერთად ვსვამთ და ერთად ვჭამთ, ერთად ვტირით და ერთად ვიცინით.
ყველაზე საყვარლობა მომენტია როცა საჭმელს ვამზადებთ ხოლმე და ყველა რაღაცას ვაკეთებთ-ზოგი ხახვს ჭრის,ზოგი ხორცს წვავს,ზოგი კარტოფილს თლის.ჭამის შემდეგ ვიღაც თეფშს რეცხავს,ვიღაც მაგიდას წმენდს. ყველაფერში ვეხმარებით ერთმანეთს და უერთმანეთოდ თითქმის არაფერს ვაკეთებთ.
გამიგრძელდა შესავალი და მოკლედ დღეს ჩვენი ოჯახის ყველაზე პატარა წევრის, მაგრამ ოჯახის უფროსის (ასე ვეძახით :დ
