ქეთი ქურდოვანიძე: შეცდომის უფლება არ გვაქვს, ნესტანი – ჩვენი სამშობლო განსაცდელშია

“ძვირფასო ახალგაზრდებო,
მოგმართავთ თქვენ. გამარჯვების ფორმულა წერია იმ წიგნში, რომელიც სკოლებში შეგაზიზღეს და რომელიც 5 საუკუნის განმავლობაში დევნილი იყო ჯურღმულების ბნელ ბინადართა მიერ. ეს წიგნი “ვეფხისტყაოსანია” და სწორედ იქ წერია პასუხები ყველა იმ შეკითხვაზე, რომლებიც ოდესმე გაგიჩნდებათ.
რა წერია “ვეფხისტყაოსანში”: ნაწარმოების გმირები მიზნად ისახავენ ქაჯეთის დამარცხებასა და იქიდან მთავარი ფასეულობის გამოხსნას. რა არის ქაჯეთი. ქაჯეთი არის ტოტალიტარული სისტემა, რომელიც დგას ავაზაკობასა და ძალადობაზე, ხოლო მას იცავს ძლიერი ძალოვანი სისტემა. იქიდან თავის დაღწევა პრაქტიკულად შეუძლებელია.
როგორ ახერხებენ ამ სისტემის დამარცხებას გმირები:
1.პირველი და უმთავრესი არის ის, რომ ამბავი, რომელიც ტარიელს გადახდა არ უნდა დარჩეს მის პირად ისტორიად, ის უნდა გაიგონ სხვებმაც და გახდნენ ამ სატკივრის თანამონაწილენი. ეს ჩვენ უკვე მოვახერხეთ.
2.ყველა გმირმა უნდა გაიაზროს ტარიელის ამბის გლობალური მნიშვნელობა და მიხვდნენ, რომ ეს მათთვისაც სასიცოცხლო მნიშვნელობისაა. ესეც წარმატებით შევძელით
3. უნდა შედგეს ერთობა: სიყვარულის ტარიელი, რწმენის-ავთანდილი, იმედისა -ფრიდონი და სიბრძნის -ფატმანი. მეტ-ნაკლებად ესეც მოვახერხეთ.
4. საჭიროა საგანგებო ინსტრუმენტი, რომლითაც ქაჯეთი უნდა დამარცხდეს. ის დევს გამოქვაბულში, რომელშიც ტარიელი დასახლდა მას შემდეგ, რაც დაამარცხა დევები. ეს გზაც გავიარეთ დავამარცხეთ პროპაგანდა და დასავლეთის ურყევი მხარდაჭერაც მივიღეთ, რაც ის სპეციფიკური ინსტრუმენტია, რომლითაც მარცხდება მტერი.
5. მაგრამ ფინალური ბრძოლა უნდა მოიგოს სწორმა სტრატეგიამ. სამივე გმირი გამოთქვამს თავის გამარჯვების ფორმულას. ავთანდილისა და ფრიდონის გეგმა ინდივიდუალურ გმირობას ეფუძნება, ტარიელისა კი კონსოლიდირებულ მოქმედებას -შეტევა ერთდროულად და ყოველი მხრიდან.
ჩვენ ახლა ქაჯეთის ციხის მისადგომებთან ვართ, ყველა ინსტრუმენტით ხელში, ახლა კი უნდა შევთანხმდეთ იმაზე, ვირჩევთ თუ არა ტარიელის გზას. შეცდომის უფლება არ გვაქვს, ნესტანი -ჩვენი სამშობლო განსაცდელშია,” – წერს სოციალურ ქსელში ჟურნალისტი, ლიტერატურათმცოდნე .

ასევე დაგაინტერესებთ

სალომე ზურაბიშვილი – მე ვრჩები ერთგული იმ ქვეყნის კონსტიტუციის, რომლის წინაშე ფიცი 6 წლის წინ დავდე, კონსტიტუცია, რომელიც გათელეს ფეხქვეშ, მაგრამ დგას, როგორც დგას საქართველო – არავინ არ ჩათვალოს, რომ არ ვარ ყველას პრეზიდენტი – ვარ და ვიქნები

პრეზიდენტი – ილია და აკაკი უყურებენ ახალ საქართველოს, რომელიც თქვენით დაიბადა, ხვალ, ზეგ ძლიერი და ევროპული იქნება, ამას ვერავინ გააჩერებს – მართალია თქვენ აქ „რაღაც 300 კაცი“ ხართ, მე გისოსების უკან ყოფნას დამპირდნენ, მაგრამ ჩვენ ხომ არ გვეშინია?