1795 წელს, თბილისში საშინელი ხოცვა-ჟლეტა მოხდა, რომლის დროსაც დახოცეს მთელი მოსახლეობა, უსასტიკესი, ცინიკური გზებით, თბილისელებს ხიდზე აძალებდნენ შეეფურთხებინათ ღვთისმშობლის ხატისთვის და ვინც უარს ამბობდა, მათ არაადამიანურად აწამებდნენ[…]
ამის შემდეგ, ერეკლე მეფემ, მუხლმოდრეკით, (ვიმეორებ) მუხლმოდრეკით! სთხოვა რუსეთს შეფარება.
და ვინ უჭერდა მხარს მათ, ვინც თბილისში ხალხს ხოცავდა? ბრიტანეთი. არამხოლოდ მხარს უჭერდა, ისევე როგორც ახლა იქცევა უკრაინაში, აძლევდა შეიარაღებას, ასწავლიდა ბრძოლას, უხდიდა ხელფასებს სპარსელ სამხედროებს. ბრიტანეთი ჩვენთან დიდ თამაშს აწარმოებდა[…]
მათ არაფერი გამოუვიდათ ამ თამაშში. ჩვენ გამოგვივიდა, ჩვენ მივიერთეთ საქართველო და მაშინ ქართველი იყვნენ 50 000, როდესაც ჩვენ მივიღეთ, უკრან გავუშვით, გავათავისუფლეთ, რომელთაც ეს თავისუფლება კარგად ვერ გამოიყენეს, რამდენიმე მილიონი, არ მახსოვს მაშინ რამდენი იყვნენ, 2 მილიონი იქნებოდნენ[…]
თუ რამე გაუთვალისწინებელი არ მოხდა და წელს ომი დასრულდა, ჩვენ კიდევ ვიხილავთ ახალ ერეკლე მეფეებს, რომლებიც დედა-რუსეთს სახლში დაბრუნებას სთხოვენ.
