ჩემი აზრით, დრო არის და დაგვიანებულიცაა, რომ საქართველოს ხელისუფლებამ, ეროვნულ ბანკთან ერთად, ამ კუთხით ცოტა იაქტიუროს. იმ ადამიანების, რომლებიც უაზროდ არიან დასანქცირებული, კონსოლიდაცია მოახდინოს. კარგი იურისტების მეშვეობით, კარგი სარჩელები მოამზადონ. მოიარონ ეროვნული სასამართლოები და მერე აუცილებლად სტრასბურგის ადამიანის უფლებათა დაცვის სასამართლოს მიმართონ, თორემ ეს ასე გაგრძელდება და ზუსტად ამ მიზნის მიღწევა სურთ.
ნახეთ რას აკეთებენ. ერთის მხრივ, ხელისუფლებას პინგპონგის რეჟიმში ელაპარაკებიან, მეორეს მხრივ ასანქცირებენ ყველა იმ ადამიანს, ვისაც რაღაც ბერკეტები აქვს წესრიგის დამყარების, ეკონომიკის შექმნის და ა.შ. რატომ აკეთებენ ამას? რათა სიტუაცია შიგნიდან გასკდეს.
დავუშვათ, ვიღაცას აქვს მყარი ნერვები და ამას გაუძლებს, საჯარო მოხელეებზე ვსაუბრობ, ხოლო ვიღაცას ოჯახი ეტყვის, რომ ‘კარგი შენ კიდე, რა გინდა? ბოლო-ბოლო ნუ გადაგვაყოლე ამ ქართულ ოცნებას, მოდი წამოდი აქედან’. ეს ასეთი პროცესი იქნება და შიგნიდან უნდათ, რომ მტრები გახეთქონ და რატომ აცლიან ამას? რატომ აძლევენ ამის საშუალებას?
