ვინ არის კესტუტის ბუდრისი, რომ საქართველოს ელაპარაკებოდეს მკაცრი ტონისა და მოთხოვნის ენით, რა უფლებით. ეს არის ღია პოლიტიკური ზეწოლა და შიდა საქმეებში ჩარევის მცდელობა

ვინ არის კესტუტის ბუდრისი, რომ საქართველოს ელაპარაკებოდეს მკაცრი ტონისა და მოთხოვნის ენით, რა უფლებით. ეს არის ღია პოლიტიკური ზეწოლა და შიდა საქმეებში ჩარევის მცდელობა
ვინ არის კესტუტის ბუდრისი, რომ საქართველოს ელაპარაკებოდეს მკაცრი ტონისა და მოთხოვნის ენით, თითქოს ეს ქვეყანა მისი მეურვეობის ქვეშ იმყოფებოდეს? რა უფლებით, რა მანდატით და ვისი სახელით სვამს კითხვას, თუ როგორ ჩაატარებს სუვერენული სახელმწიფო არჩევნებს საკუთარ ტერიტორიაზე? ეს არის ღია პოლიტიკური ზეწოლა და შიდა საქმეებში ჩარევის მცდელობა – წერს „ნეიტრალური საქართველოს“ წევრი ლევან ნიკოლეიშვილი სოციალურ ქსელში. ნიკოლეიშვილის თქმით, საქართველო არ არის ვინმეს მორჩილი პროვინცია და არც საგამოცდო პოლიგონი უცხო პოლიტიკური ინტერესებისთვის ეს ყველა უცხოელმა უნდა შეიგნოს.
„ ვინ არის კესტუტის ბუდრისი, რომ საქართველოს ელაპარაკებოდეს მკაცრი ტონისა და მოთხოვნის ენით, თითქოს ეს ქვეყანა მისი მეურვეობის ქვეშ იმყოფებოდეს? რა უფლებით, რა მანდატით და ვისი სახელით სვამს კითხვას, თუ როგორ ჩაატარებს სუვერენული სახელმწიფო არჩევნებს საკუთარ ტერიტორიაზე? ეს არის ღია პოლიტიკური ზეწოლა და შიდა საქმეებში ჩარევის მცდელობა. ალბათ კიდევ უფრო საინტერესო იქნებოდა გაგვეგო, როდის და ვის მიერ მიენიჭა მას ასეთი ზედამხედველობითი ფუნქცია. ყოველ შემთხვევაში, საერთაშორისო ურთიერთობების პრაქტიკაში იშვიათად მიიჩნევა ნორმად, როდესაც სუვერენული სახელმწიფოს შიდა პოლიტიკური პროცესები უცხო პირების შეფასებისა და დაკითხვის საგნად იქცევა. საქართველო არ არის ვინმეს მორჩილი პროვინცია და არც საგამოცდო პოლიგონი უცხო პოლიტიკური ინტერესებისთვის ეს ყველა უცხოელმა უნდა შეიგნოს. თუმც ისიც უნდა ვაღიაროთ ვიდრე ქვეყანა არ გათავისუფლდება დღევანდელი ევროპელებისა და ევროკავშირის მიერ თავს მოხვეული ვალდებულებებისა და გარე კონტროლისგან, მათგან მსგავსი თავხედური ტონი ნორმად დარჩება.“ – წერს ნიკოლეიშვილი.

ასევე დაგაინტერესებთ

აშშ-ის უზენაესმა სასამართლომ ერთნაისქესიანთა ქორწინების ლეგალიზაციის გაუქმებაზე უარი თქვა, რა სერიოზულ კითხვებს აჩენს როგორც სამართლებრივი ლოგიკის, ისე დემოკრატიული პრინციპების კუთხით

ბრიუსელიდან გაკეთებული განცხადებები თავისუფალ და სამართლიან არჩევნებზე, ხელისუფლების ლეგიტიმაციასა და ქვეყნის „ევროპულ გზაზე დაბრუნებაზე“ სცილდება პარტნიორული ურთიერთობის ჩარჩოებს, ზეწოლის ფორმას იღებს და სუვერენული სახელმწიფოს შიდა საქმეებში ჩარევის მცდელობაა

არცერთი უცხოელი აქტორის საქმე არასდროს იქნება თუ როგორ წარმართავს ხალხის მიერ მრავალჯერ არჩეული საქართველოს ხელისუფლება საშინაო და საგარეო პოლიტიკას. სახეზეა იდეოლოგიურად დამარცხებული ევროკრატიის კონვულსიები, რომ როგორმე რაღაც დაამტკიცონ საერთაშორისო ასპარეზზე