ყველას მოგვისმენია, როგორ აპელირებს ხოლმე თბილისის მერი “ქართულ, ტრადიციულ ღირებულებებზე”. სწორედ ამ ღირებულებებზე დაყრდნობით არ უპასუხა დიდი ხნის მეგობარს ანდრეი შევჩენკოს, რომელსაც ლომის წილი მიუძღვის ფეხბურთელად მის ჩამოყალიბებასა და აღზევებაში – ახლა ის ჭირისუფალია და და ჩემი ღირებულებები არ მაძლევს უფლებას, ვუპასუხოო (ანდრეი შევჩენკომ პირდაპირ განაცხადა, კახა კალაძესთან კონტაქტი არ მაქვს, ის ჩემთვის არ არსებობსო).
ახლა ვნახოთ, თავად ვის ჭირისუფლობს კახა კალაძე: ხარებას და მის სპეცრაზმელებს, რომლებიც ქუჩაში მისი შვილების ტოლა ბავშვებს სცემენ, ასფალტზე ახოხიალებენ და ებილწსიტყვავებიან, პოლიციელს, რომელიც ქალს ფარულად აფურთხებს, ხოლო როცა სილას მიიღებს საპასუხოდ, ჩვენებას აძლევს, რომ სილის შემდეგ ლოყა გაუწითლდა და ყური ტკიოდა საშინლად,
კალაძეც და მისი მხარდამჭერებიც სწორედ ამ პოლიციელს ემხრობიან და არა “არესტანტ” ქალს, რომელიც სწორედ მათივე საზომ-სასწორით იმსახურებს პატივისცემას, როცა ამბობს, რომ ვინც შემაფურთხა, იმას თუ ბოდიში მოვუხადე, მერე რაღა აზრი აქვს, საპყრობილეში დავრჩები თუ გარეთ ვიქნებიო…
