აქაური პირობები ამაზრზენია… საშინელი ანტისანიტარიაა – ანასტასია ზინოვკინა ციხეზე

სინდისის პატიმარი ანასტასია ზინოვკინა ციხიდან გამოგზავნილ წერილში, იმ ანტისანიტარიასა და რთულ პირობებზე საუბრობს, რომელიც რუსთავის ქალთა პენიტენციური დაწესებულებაშია.
ანასტასია ზინოვკინას ქართულად ნათარგმნ წერილს გიორგი რომელაშვილი Facebook-ზე აქვეყნებს.
„ახლა ამ წერილს იმ იმედით ვწერ, რომ ციხიდან გამომიშვებენ. მაგრამ მეშინია, უფრო სწორად, ვნერვიულობ, რომ გარკვეული ხნით მაინც მომიწევს მოწამედ ყოფნა.
ამიტომ, იმ შემთხვევაში, თუ ციხიდან შემდეგ წერილსაც გავაგზავნი, ძალიან მჭირდება დახმარება ინფორმაციის მოძიებასა და ყველანაირი განცხადების დაწერაში. აქაური პირობები ამაზრზენია, გოგონები, რომლებსაც არავინ ეხმარება, ცხოველებივით ცხოვრობენ”, – წერს ანასტასია ზინოვკინა.
წერილში სინდისის პატიმარი საუბრობს იმ ანტისანიტარიასა და დაავადებებზე, რომელიც საკნებში აღინიშნება.
„საპნის ერთი ნაჭერი გამოიყენება თმის, სხეულის, წინდების, ტრუსებს და ჭურჭლის დასაბანად. თუ საპონი უფრო სწრაფად ამოიწურება, ვიდრე ბადრაგი ახლის მოცემას ინებებს (3 თვეში ერთხელ), მაშინ ისინი უბრალოდ არ ბანაობენ.
საშინელი ანტისანიტარია. თვეში ერთი რულონი ტუალეტის ქაღალდი. და მაშინაც კი, მხოლოდ იმ შემთხვევაში გაძლევენ, თუ ბარათზე საერთოდ არ გაქვს ფული. თუ 10 ლარი მაინც გაქვს, გეუბნებიან: „იყიდე“.
ყველანაირი დაავადება სოკოებიდან დაწყებული, ტკიპებითა და ტილებით დამთავრებული. ყოველი ცდის შემდეგ, ჩაიდანში (ჩაიდანი ელექტრო მადუღარა) ვადუღებ წყალს, პლასტმასის ჩაიდანში 200 მლ-ს, ვრეცხავ ყველა ტანსაცმელს და ვიბან თავს. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ახალი დაავადებები და პრობლემები.
ვიცი, რომ მწეველის სიგარეტის გარეშე დატოვება სასტიკი და არაადამიანურია, მაგრამ ტუალეტის ქაღალდის გარეშე? საპნის გარეშე? შამპუნის გარეშე? ( მას საერთოდ არ აძლევენ)”, – წერს ზინოვკინა .
ზინოვკინა ასევე საუბრობს საკვებისა და ჰიგიენის პრობლემებზეც.
„შხაპის მიღება კვირაში მხოლოდ ორჯერ, ოთხშაბათს და კვირას, 15 წუთით არის შესაძლებელი. საკანში ცხელი წყალი არ არის, ზამთარშიც არაა. გოგონები, რომლებსაც ჩუსტები არ აქვთ, იქ ფეხშიშველნი ან საერთო ჩუსტებით ბანაობენ. ისინი ავადდებიან სოკოთი და ერთმანეთს აინფიცირებენ. სარეცხი ფხვნილი თვეში ერთხელ გაიცემა, მე ყურადღებით ვაკვირდები ხოლმე გაცემის მომენტს.
საკანში საჭმლის მომზადება არ შეგიძლია. რატომ? იმიტომ, რომ არ შეიძლება და მორჩა. შეგიძლიათ მაღაზიაში შეიძინოთ კვერცხი, თუ მას შეჭამთ (მხოლოდ 10 ცალს ყიდიან) ან შვრიის ფაფა და მდუღარე წყალი უნდა დაასხით. სულ ესაა. ეს არის საჭმლის მომზადების მაქსიმალური რაოდენობა”, – წერს სინდისის პატიმარი.
წერილში ზინოვკინა ახსენებს გარე სამყაროსთან კონტაქტის სირთულეებზეც.
“ყველას არ შეუძლია რადიოს ან ტელევიზორის შეძენა. ზოგი სრულიად მოწყვეტილია გარე სამყაროს (შეგახსენებთ, რომ ზარები და წერილები ფული ღირს). 1 წერილი 4,5-10 ლარი, სხვა ქვეყანაში დარეკვა ძვირია. კალმები და რვეულებიც კი ფუფუნებაა.
გვერდით მალაიზიიდან მეზობელი ზის, მას სინგაპურში ნათესავები ჰყავს, ჩინურად საუბრობს, ანუ საერთოდ ვერ ლაპარაკობს. ფული არ აქვს, არ ჭამს, არ რეკავს, ზის და იტანჯება. რა თქმა უნდა, არსებობს სხვა საკანიც, ახლა კარგი საკანი მაქვს, ჩვენ ყოველთვის ვკვებავთ მას და ასე შემდეგ.
ფსიქოლოგს სუდოკუს თავსატეხი ვთხოვე და ახლა ისიც კმაყოფილია, რომ აქვს. ჩინურ ენაზე წიგნები არ არსებობს. რიგრიგობით ამოვხსნით. რიგრიგობით მოვაგვარებთ”, – წერს ანასტასია ზინოვკინა.
ზინოვკინა წერილში საუბრობს უწყვეტ პროტესტსა და სხვა სინდისის პატიმრებზე, რომელთა მიმართაც მადლიერებასა და თანადგომას გამოხატავს.
“ჩემი გული რევოლუციასთანაა! ჩემი გული მათთანაა, ვინც რუსთაველზეა, გამარჯვება. ნიკა კაციასთან, გიორგი ახობაძესთან და თედო აბრამოვთან ერთად გამათავისუფლეს. ოო, ეს შესანიშნავი იყო! ვეხუტები მათ.
ბადრი ჯაფარიძე და თავისუფლები არიან? გადაცემა გამოვტოვე, მაგრამ იმედი მაქვს, რომ ასეა.
ზურაბ [ჯაფარიძე], მადლობა გამბედაობისთვის, როდესაც მან სასამართლო გაანათა, თავს ნაკლებად მარტოსულად ვგრძნობდი.
27 წლის პოლიტპატიმარმა რეზო კიკნაძემ (11 ადამიანის საქმე,მას გალუსტაშვილმა ორი წლით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯა) სასამართლოში ჩვენზე ისაუბრა და მხარდაჭერა ითხოვა. მე მას ვეხუტები, მადლობა. ასევე, თავის დასკვნით სიტყვაში მან წარმოთქვა შემდეგი ფრაზა: „მათ ძალადობისთვის მწვანე შუქი აქვთ აენთება, ჩვენ კი თავდაცვისთვის წითელი შუქი გვაქვს.
გთხოვთ, არაფერი მოითმინოთ. გთხოვთ, დაიცვათ საკუთარი თავი და სხვები.
სიკეთე მუშტებით უნდა გაკეთდეს!”, – წერს სინდისის პატიმარი
ანასტასია ზინოვკინა წერილში ნანუკა ჟორჟოლიანის მიმართ მადლიერებას გამოხატავს.
„ნანუკა ჟორჟოლიანი, შენს გარეშე ვერ გადავრჩებოდით! გმირი ქალი ხარ! “, – წერს წერილში სინდისის პატიმარი ანასტასია ზინოვკინა.
ს მოქალაქე ანასტასია ზინოვკინა, შეყვარებულთან, არტემ გრიბულთან ერთად 17 დეკემბერს ნარკოდანაშაულის ბრალდებით დააკავეს.
პროკურატურა მათ 16 გრამი ნარკოტიკული საშუალებას ფლობას ედავება. ისინი ბრალს არ აღირებენ და ამბობენ, რომ ნარკოტიკი ჩაუდეს. როგორც ჰყვებიან, პოლიციელები პირდაპირ ეუბნებოდნენ, რომ დააკავეს აქციებში მონაწილეობის გამო. ანასტასია ზინოვკინა ამბობს, რომ პოლიციელებმა სექსუალურად შეავიწროვეს და ემუქრებოდნენ სექსუალური ძალადობითაც.
ანასტასია პუტინის რეჟიმის აქტიური მოწინააღმდეგეა და ხშირად მონაწილეობდა ანტისამთავრობო აქციებში რუსეთშიც. ამის გამო ის სამშობლოშიც არაერთხელ დააპატიმრეს ადმინისტრაციული წესით. ში ომის დაწყების შემდეგ, როცა მობილიზაციის საფრთხე არტიომსაც შეეხო, მათ რუსეთის დატოვება გადაწყვიტეს.
ისინი საქართველოში 2024 წლის ზაფხულში ჩამოვიდნენ, აქედან კი სხვა ქვეყანაში აპირებდნენ გადასვლას. იმ რამდენიმე თვის განმავლობაში, სანამ თბილისში ცხოვრობდნენ, პროევროპულ საპროტესტო აქციებში იღებდნენ მონაწილეობას. 28 ნოემბერს დაწყებული უწყვეტი დემონსტრაციებისას რუსთაველზე შეკრებილ მოქალაქეებს ყავით და ჩაით უმასპინძლდებოდნენ და ასე ცდილობდნენ მხარი დაეჭირათ საქართველოს პროევროპული მომავლის დამცველი მოქალაქეებისთვის.
ანასტასია ზინოვკინას და არტემ გრიბულს 12 სექტემბერს მოსამართლე ნინო გალუსტაშვილმა 8 წლითა და 6 თვით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯა.