2021-22 წლებში მსოფლიოს ბევრი ქვეყანა ინფლაციის გამოწვევის წინაშე დადგა. ფასების ზრდის
მიზეზები სხვადასხვა იყო, რომელთაგან აღსანიშნავია მიწოდების ჯაჭვების მოშლის შედეგად
სატრანსპორტო გადაზიდვების ხარჯების ზრდა, კოვიდ პანდემიის შეზღუდვების მოხსნის შემდეგ
დაგროვებული მოთხოვნის ზრდა, 2022 წლიდან რუსეთ-უკრაინის ომის გამო ნავთობ პროდუქტებისა
და სურსათის ფასების ზრდა და ა.შ.
ინფლაციის საგანგაშო ტენდენციებიდან გამომდინარე განვითარებული და განვითარებადი ქვეყნების
ცენტრალურმა ბანკებმა საპროცენტო განაკვეთების გაზრდა დაიწყეს. მაგალითად, აშშ-ს ფედერალურმა
სარეზერვო სისტემამ (ფედი) საპროცენტო განაკვეთი 2022 წლის დასაწყისში არსებული 0.25%-დან 2023
წლის ბოლოს 5.5%-მდე, ხოლო ევროპის ცენტრალურმა ბანკმა საპროცენტო განაკვეთი იგივე პერიოდში
0.0%-დან 4.5%-მდე გაზარდა.
2023 წელს ინფლაცია გლობალურად შენელდა. თუმცა, განვითარებულ ქვეყნებში ის ჯერ კიდევ
მიზნობრივ 2.0%-იან დონეზე მაღლა ნარჩუნდება. მოსალოდნელია, რომ ინფლაციის შემცირება
გაგრძელდება 2024 წელს და საპასუხოდ ცენტრალური ბანკები გადავლენ მონეტარული პოლიტიკის
შერბილებაზე. მაგალითად, ფედის უახლესი პროგნოზით, საპროცენტო განაკვეთის შემცირება 100
საბაზისო პუნქტით 4.5%-მდე, ხოლო ევროპის ცენტრალური ბანკის პროგნოზით საპროცენტო
განაკვეთის შემცირება 75 საბაზისო პუნქტით 3.75%-მდე არის მოსალოდნელი 2024 წლის ბოლომდე.
საპროცენტო განაკვეთების ზრდა კავკასიის ქვეყნების ცენტრალურმა ბანკებმა 2020 წლიდან დაიწყეს.
აღსანიშნავია, რომ ყველაზე მეტად საპროცენტო განაკვეთი გაზარდა სომხეთის ცენტრალურმა ბანკმა,
რაც 2 წლის განმავლობაში მიმდინარეობდა, ხოლო ყველაზე მოკლე პერიოდში (1 წლის განმავლობაში)
განაკვეთის ზრდა საქართველოში განხორციელდა, კერძოდ:
საქართველოს ეროვნული ბანკის საპროცენტო განაკვეთი 2021 წლის მარტიდან ეტაპობრივად
300 საბაზისო პუნქტით გაიზარდა და 2022 წლის მარტში პიკურ მაჩვენებელს, 11.0%-ს მიაღწია.
სომხეთის ცენტრალური ბანკის საპროცენტო განაკვეთი 2020 წლის დეკემბრიდან ეტაპობრივად
550 საბაზისო პუნქტით გაიზარდა და პიკურ მაჩვენებელს, 10.75%-ს 2022 წლის დეკემბერში
მიაღწია.
აზერბაიჯანის ცენტრალურმა ბანკმა საპროცენტო განაკვეთის გაზრდა 2021 წლის სექტემბრიდან
დაიწყო და ეტაპობრივად 250 საბაზისო პუნქტით გაზარდა 9.0%-იან პიკურ მაჩვენებლამდე 2023
წლის მაისში.
2023 წელს კავკასიის სამივე ქვეყანა გადავიდა მონეტარული პოლიტიკის შერბილებაზე, რადგან ამ
ქვეყნებში ინფლაცია სწრაფად შემცირდა. აღსანიშნავია, რომ საქართველოსა და სომხეთში საპროცენტო
განაკვეთი თანაბარი ზომით შემცირდა, ხოლო აზერბაიჯანში უფრო ნაკლებად, რადგან ინფლაციის
შემცირება ამ ქვეყანაში უფრო გვიან დაიწყო, კერძოდ:
საქართველოში წლიური ინფლაცია ეროვნული ბანკის მიზნობრივ 3.0%-ზე დაბალია 2023 წლის
აპრილიდან. შესაბამისად, ეროვნულმა ბანკმა მონეტარული პოლიტიკის შერბილება მაისიდან
დაიწყო და წლის ბოლომდე საპროცენტო განაკვეთი ეტაპობრივად 150 საბაზისო პუნქტით
9.5%-მდე შეამცირა.
სომხეთში ინფლაციის შემცირება მკვეთრი იყო, 2023 წლის მეორე ნახევრიდან დეფლაცია
ფიქსირდება (ანუ წინა წლის შესადარ პერიოდთან შედარებით სამომხმარებლო ფასები
შემცირდა). საპასუხოდ, სომხეთის ცენტრალურმა ბანკმა საპროცენტო განაკვეთის შემცირება
მინდინარე წლის ივნისიდან დაიწყო და ეტაპობრივად 150 საბაზისო პუნქტით 9.25%-მდე
შეამცირა 2023 წლის ბოლომდე.
რაც შეეხება აზერბაიჯანს, აქ წლიური ინფლაცია 4.0%-ზე მაღლა 2023 წლის ოქტომბრამდე
ნარჩუნდებოდა, ხოლო ოქტომბრიდან აღნიშნულ დონეს ჩამოსცდა. საპასუხოდ, აზერბაიჯანის
ცენტრალურმა ბანკმაც არ დააყოვნა და მონეტარული პოლიტიკის შერბილება ნოემბრიდან
დაიწყო და საპროცენტო განაკვეთი ეტაპობრივად 100 საბაზისო პუნქტით 8.0%-მდე შეამცირა
2023 წლის დეკემბერში.
2024 წლისთვის, მონეტარული პოლიტიკის განაკვეთის შემცირების გაგრძელებაა მოსალოდნელი
კავკასიის ქვეყნებში, რაც უპირველეს ყოვლისა პოზიტიურად აისახება 2024 წლის საინვესტიციო
საქმიანობაზე და შესაბამისად ეკონომიკურ ზრდაზე.
გალტ & თაგარტის პროგნოზით, საქართველოში მონეტარული პოლიტიკის განაკვეთის შემცირება
გაგრძელდება და 100 საბაზისო პუნქტით 8.5%-მდე შემცირებაა მოსალოდნელი 2024 წლის ბოლომდე.
დიდი ალბათობით, იგივე ზომის, 100 საბაზისო პუნქტით შემცირებას შესაძლოა ჰქონდეს ადგილი
სომხეთსა და აზერბაიჯანშიც.
