17 წლის შვილი, ცნობილი მეუღლე და განსაკუთრებული ამბავი: ნინო ქათამაძის ცხოვრების საინტერესო მომენტები – Marao

ნინო ქათამაძე… ეს სახელი თავისთავად მუსიკაა, ხმოვანი ორნამენტი. მისი ამბავი არ არის მხოლოდ ბიოგრაფიული თარიღებისა და მიღწევების ჩამონათვალი; ეს არის მოგზაურობა ხმის, ემოციისა და უსაზღვრო თავისუფლებისკენ.
ნინო ქათამაძე 1972 წლის 21 აგვისტოს, აჭარაში, ქობულეთში დაიბადა. ბავშვობა ზღვასა და მთებს შორის გაატარა, სადაც ბუნების ეს ორი სტიქია ერთმანეთს ერწყმოდა. სწორედ ამ გარემოდან იღებს სათავეს მისი მუსიკის ის უცნაური, დაუოკებელი ენერგია. ხალხური მელოდიები, ზღვის ხმა და ტყის ხმაური მისი პირველი ნოტები იყო.
ნინო ქათამაძის პროფესიული გზა 1990-იან წლებში დაიწყო, როდესაც მან თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორიის ვოკალური ფაკულტეტი დაამთავრა. ეს იყო დრო, როდესაც საქართველო რთულ პერიოდს გადიოდა, მაგრამ ხელოვნების ძალა სწორედ ამ სირთულეებში პოულობდა თავშესაფარს. კონსერვატორიის კედლებმა მას აკადემიური სიზუსტე მისცა, მაგრამ მისი ნამდვილი სტილი, ის ველური და გულწრფელი იმპროვიზაცია, მხოლოდ სცენაზე იბადებოდა.
ნინო ქათამაძის ფენომენი მისი ხმის უნიკალურობაშია. ეს არ არის უბრალოდ ძლიერი ან ლამაზი ვოკალი; ეს არის სულის ენა. მისი სიმღერები ხშირად სიტყვებს სცილდება და მხოლოდ ბგერების, ინტონაციების და ემოციური ნახატების სამყაროში გადავყავართ. ის მღერის არა მხოლოდ ხმით, არამედ მთელი არსებით – თვალებით, ხელებით, სხეულის ყოველი მოძრაობით.
მისი შემოქმედების მთავარი ნაწილია ჯგუფი Insight, რომელთან ერთადაც შეიქმნა ალბომები, რომლებმაც მას საერთაშორისო აღიარება მოუტანა: Black, White, Blue, Red, Green და სხვა. ეს ფერადი ალბომები ნინოს მუსიკალური პალიტრის სხვადასხვა ასპექტს ასახავს – ჯაზის, ფოლკის, ფსიქოდელიური როკისა და არდის სინთეზს.
ნინოს მუსიკა ხიდია ქართულ ფესვებსა და გლობალურ ჯაზურ სცენას შორის. ის იყენებს ქართული მრავალხმიანობის ელემენტებს, მაგრამ ახვევს მათ თავისუფალი ჯაზის იმპროვიზაციულ სივრცეში. ეს არის მუსიკა, რომელსაც არ სჭირდება თარგმანი – ის პირდაპირ მსმენელის გულთან საუბრობს, სადაც არ უნდა ცხოვრობდეს ის.
ნინო ქათამაძე თანამედროვე ქართული მუსიკის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი და ინოვაციური ფიგურაა. მისი მუსიკალური მემკვიდრეობა არ არის მხოლოდ ჩანაწერებში დაცული, არამედ იმ ათასობით მსმენელის გულში, რომლებმაც მისი კონცერტებიდან განსხვავებული, განახლებული ემოციით დატოვეს დარბაზი.
ნინოს ცხოვრება და შემოქმედება ადასტურებს, რომ ჭეშმარიტი ხელოვნება არის თავისუფალი სულის უსაზღვრო იმპროვიზაცია.
ნინო ქათამაძის მეუღლე ექიმი დავით ლოლაძეა, რომელიც ფართო საზოგადოებამ სამედიცინო გადაცემა “ექიმებიდან” გაიცნო. დათოს და ნინოს ერთი შვილი, ნიკოლოზ ლოლაძე ჰყავთ, რომელიც უკვე 17 წლისაა.
„ჩემი შვილი არის ადა­მი­ა­ნი, რო­მე­ლიც არის ჩემი მას­წავ­ლე­ბე­ლი, რო­მე­ლიც ყო­ველ­თვის მა­ფიქ­რებს იმა­ზე, თუ რამ­დე­ნად ღირს ისე­თი ნა­ბი­ჯე­ბი გა­დავ­დგა, რო­მე­ლიც ან მალე დამ­თავ­რდე­ბა ან უნდა იყოს რა­ღაც ისე­თი… ჩვე­ნი ცხოვ­რე­ბის გზა არის ისე­თი, რომ სა­დაც გა­ივ­ლი, გა­ნა­თე­ბუ­ლი გზა და­ტო­ვო იმი­ტომ, რომ მერე რომ გა­ივ­ლის შენი შვი­ლი, სიბ­ნე­ლე არ დახ­ვდეს. ამი­ტომ, ის ჩემი მას­წავ­ლე­ბე­ლია ამ მხრივ და ყო­ველ­თვის ვცდი­ლობ სი­ნათ­ლეს­თან ახ­ლოს მი­ვი­დე”.
ნინო ქათამაძემ 2021 წელს ინტერვიუ მისცა უკრაინულ არხს „1+1“, სადაც თავისი პირადი ცხოვრებისა და მეუღლის, ცნობილი ექიმის, დათო ლოლაძის შესახებ ისაუბრა.
ინტერვიუ კახეთშია ჩაწერილი, რასაც მომღერლისთვის სიმბოლური მნიშვნელობა აქვს:
“ჩემი უსაყვარლესი ქმარი კახელია, ჩემი შვილიც. აქ მომინდა ყოფნა. მხოლოდ ერთი მამაკაცი მყავდა და ისიც კახელია. მიყვარს და ყველაზე საუკეთესოა…
გარდა სიყვარულისა და პატივისცემისა, მეგობრობა მნიშვნელოვანია, ერთმანეთის მიღება მნიშვნელოვანია ისეთებად, როგორებიც ვართ. ჩვენი ცხოვრების ამა თუ იმ ეტაპზე, ხან მე ვარ სუსტი, ხან ის. ჩვენ ვიცვლებით. თუ ერთად ყოფნა არ მოგვინდება, ეს არ არის პრობლემა. რადგან ჩვენ ერთად ვართ, ესეც მშვენიერია”.
· “რო­გორც მე მიყ­ვარს ჩემი საქ­მე, ჩემს მე­უღ­ლე­საც ისე­ვე უყ­ვარს თა­ვი­სი პრო­ფე­სია. როცა შე­უძ­ლია, ის ჩემ­თან და ჩვენს შვილ­თან ერ­თა­დაა. როცა მე ვერ ვა­ხერ­ხებ მათ­თან ყოფ­ნას, მა­შინ მამა–შვი­ლი არი­ან ერ­თად. ნი­კო­ლო­ზის მა­მაც ისე­თი­ვე აქ­ტი­უ­რი ცხოვ­რე­ბით ცხოვ­რობს, რო­გორც მე, სულ სამ­სა­ხურ­შია. ჩვენ რომ ერ­თმა­ნე­თის არ­ჩე­ვანს პა­ტი­ვი არ ვცეთ, არა­ფე­რი გა­მო­ვა”.
· “ჩემს მე­უღ­ლეს­თან არ მრჩე­ბა ურ­თი­ერ­თო­ბის დრო. მა­საც თა­ვი­სი პრო­ფე­სია აქვს ისე­თი, რო­მე­ლიც ასე­ვე დიდ დროს, ზრუნ­ვას, ფიქ­რს, ემო­ცი­ა­სა და ფი­ზი­კურ შრო­მას მო­ი­თხოვს. და­თუ­ნაც ძა­ლი­ან, ძა­ლი­ან დატ­ვირ­თუ­ლია და ასეთ რე­ჟიმ­ში ვცხოვ­რობთ. სიყ­ვა­რუ­ლი ხომ ერ­თმა­ნე­თის­გან გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბაა და ამი­ტომ ეს სა­ჩუ­ქა­რია – როცა ერ­თმა­ნეთს მო­ი­პო­ვებ და მერე ერ­თმა­ნეთს მის­ცემ ფრე­ნის სა­შუ­ა­ლე­ბას”.
ახლა დავით ლოლაძე -ში ცხოვრობს და მუშაობს. ემიგრაციის შესახებ, რომელსაც ის იძულებითს უწოდებს, ვრცე­ლი ინ­ტერ­ვიუ ქარ­თველ ჟურ­ნა­ლისტს ალექ­სი მეგ­რე­ლიშ­ვილს, ნიუ-იორკში მის­ცა.
“ეს იყო გა­სუ­ლი წლის 11 ნო­ემ­ბერს. ამე­რი­კა არ იყო ჩემ­თვის უცხო – ხში­რად დავ­დი­ო­დი, 2010 წელი იყო ჩემი პირველი ჩამოსვლის დრო. ვიც­ნობ ნიუ-იორკს, ვიც­ნობ რამ­დე­ნი­მე ქა­ლაქს. გან­სა­კუთ­რე­ბით ვიცი, რა რუ­ტი­ნაა ჩვენს სფე­რო­ში და, ზო­გა­დად, აქ ადა­მი­ა­ნე­ბი რო­გორ ცხოვ­რო­ბენ. ანუ ჩემ­თვის ეს ემიგ­რა­ცი­ის და­სა­წყი­სი იყო აბ­სო­ლუ­ტუ­რად გაც­ნო­ბი­ე­რე­ბუ­ლი.
მე ცნობილი ექიმი ვიყავი – სამი დიდი კლინიკის მთავარი ექიმი, წარმატებული ქირურგი, ოთხი სატელევიზიო გადაცემის წამყვანი… – ეს ყველა ამბიცა ტრა­პთან დავ­ტო­ვე და წამოვედი.
პირველად დღეს უნდა ვაღიარო, რომ ეს ემიგრაცია არის იძულებითი, ჩემი ნების საწინააღმდეგო. არას­დროს ყო­ფი­ლა ჩემი ოც­ნე­ბა ამე­რი­კა­ში ცხოვ­რე­ბა. მე წა­მოს­ვლამ­დე წე­ლი­წად-­ნა­ხე­ვა­რი პრაქ­ტი­კულ უმუ­შევ­რო­ბას გა­ვუ­ძე­ლი, იმი­ტომ, რომ ვე­ლო­დე­ბო­დი, რომ ქვე­ყა­ნა­ში რამე შეიცვლებოდა. არ ვიცი ჩემი გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბის მი­ზე­ზი რა იყო სი­ნამ­დვი­ლე­ში, ვერ ამიხ­სნეს”, – თქვა დავით ლოლაძემ.