მწარე აბედა სოკო Amaropostia stiptica-ს ალბათ ადგილობრივ ბაზარში ვერ ნახავთ, რადგან მას ძალიან, ძალიან საშინელი გემო აქვს.
ეს აბედა სოკო იმდენად მწარეა, რომ დამგემოვნებელი ფიზიოლოგებისა და ბიოქიმიკოსების ჯგუფმა მისი მოლეკულური შემადგენლობის შესწავლა გადაწყვიტეს. მათი მიზანი პირველ რიგში ის იყო, რომ დაედგინათ, საერთოდ რატომ არსებობს მწარე გემო.
კვლევისას, სოკოში აღმოაჩინეს აქამდე უცნობი მწარე ნაერთები, რომელთაგან ერთი შეიძლება ყველაზე მწარე ნივთიერება იყოს ადამიანისთვის ცნობილთა შორის. მისი სახელია ოლიგოპორინ D და ააქტიურებს ადამიანის მწარე გემოს რეცეპტორ TAS2R46-ს იმდენად დაბალი კონცენტრაციითაც კი, რომ თუკი ამ ოდენობას ოლიმპიურ საცურაო აუზში გავხსნით, შეიძლება ვერც კი დავაფიქსიროთ.
სამი ნაერთი ლაბორატორიაში გაზრდილ გემოს შემგრძნობ უჯრედებზე დატესტეს; აღმოჩნდა, რომ თითოეული მათგანი ააქტიურებს ადამიანში მწარე გემოს შემგრძნობი 25 ნაირსახეობის რეცეპტორიდან სულ მცირე ერთს.
ენაზე არსებულ გემოს რეცეპტორებს შეუძლიათ დაგვარწმუნონ, რომ გადმოვნერწყვოთ განსაკუთრებით მწარე ნივთიერებები — მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენი სახეობა მიდრეკილია ასეთი გამოწვევებისკენ, ისწავლოს, რომ ისინი შეიყვაროს.
ეს კი მეცნიერებს არწმუნებს, რომ მწარე გემოები არსებობს იმისთვის, რათა არ ვჭამოთ ის, რისი ჭამაც არ შეიძლება. თუმცა, იმდენი გამონაკლისი არსებობს, რომ ეს თეორია სულ უფრო სუსტდება.
