6 ივლისს საფრანგეთში იმართება ვადამდელი არჩევნების მეორე ტური, რომელიც, გავრცელებული მოლოდინით, ულტრამემარჯვენეებს დომინანტურ ძალად გადააქცევს გახლეჩილ პარლამენტში.
პრეზიდენტმა ემანუელ მაკრონმა სამი წლით ადრე დანიშნა ვადამდელი არჩევნები მას მერე, რაც მისმა ძალებმა მძიმე დანაკარგები განიცადეს ივნისში, ევროპის პარლამენტის არჩევნებზე – და, როგორც ჩანს, ამ სარისკო ნაბიჯმა მისთვის არასასურველი შედეგები მოიტანა.
30 ივნისს გამართულ პირველ ტურში ყველაზე მეტი ხმა მოიპოვა ულტრამემარჯვენეთა ლიდერის, მარინ ლე პენის “ეროვნულმა გაერთიანებამ” და, როგორც ვარაუდობენ, ეს პარტია მეორე ტურშიც მძლავრ მხარდაჭერას მიიღებს.
თუმცა, ლე პენმა შესაძლოა ვერ მოახერხოს სრული უმრავლესობის მოპოვება – რაც მაკრონს იძულებულს გახდიდა ლე პენის პროტეჟე, 28 წლის ჟორდან ბარდელა პრემიერ-მინისტრად დაენიშნა, რამდენიმე კვირით ადრე მანამ, სანამ პარიზი ოლიმპიურ თამაშებს უმასპინძლებს.
პოლიტიკურად გახლეჩილმა პარლამენტმა, რომელშიც მნიშვნელოვანი ძალა იქნება ევროსკეპტიკოსი, მიგრაციის მოწინააღმდეგე კონტინგენტი, შესაძლოა დაასუსტოს საფრანგეთის პოზიციები საერთაშორისო ასპარეზზე და საფრთხე შეუქმნას დასავლეთის ერთიანობას უკრაინაში შეჭრილ რუსეთთან მიმართებით.
“ეროვნული გაერთიანების” მხრიდან აბსოლუტური უმრავლესობის მოპოვების აღკვეთის მიზნით გასულ კვირაში 200-ზე მეტი ტაქტიკური შეთანხმება გააფორმეს ცენტრისტულმა და მემარცხენე კანდიდატებმა.
ამ გაერთიანებებს უწოდეს ულტრამემარჯვენე ძალების საწინააღმდეგო “რესპუბლიკური ფრონტის” დაბრუნება – ფრონტისა, რომელიც პირველად 2002 წელს შედგა, როცა მარინ ლე-პენის მამა, ჟან-მარი ლე პენი საპრეზიდენტო არჩევნების მეორე ტურში ჟაკ შირაკს უპირისპირდებოდა.
ამ შეთანხმებების გაფორმების შემდეგ, სოციოლოგიურმა გამოკითხვებმა აჩვენა, რომ ლე პენის “ეროვნულ გაერთიანებას” დააკლდება ხმები აბსოლუტური უმრავლესობის მოსაპოვებლად აუცილებელ 289 მანდატამდე, თუმცა მას მაინც ყველაზე მსხვილი წარმომადგენლობა ექნება 577 ადგილიან პარლამენტში.
ამგვარი შედეგი მაკრონს შესაძლებლობას მისცემს “ეროვნული გაერთიანების” წინააღმდეგ შექმნას ფართო კოალიცია და პრემიერ-მინისტრი, გაბრიელ ატალი პოსტზე დატოვოს, დროებითი მთავრობის ფარგლებში.
თუმცა ეს, ასევე, მოიტანს პარალიზებული პოლიტიკის ხანგრძლივ პერიოდს. “დღეს საფრთხეს წარმოადგენს უმრავლესობა, რომლის წამყვანი ძალაც ულტრამემარჯვენეები იქნებიან და ეს კატასტროფა იქნება” – უთხრა ატალმა საფრანგეთის ტელევიზიას არჩევნების წინ.
საფრანგეთში ბევრი დააბნია მაკრონის გადაწყვეტილებამ დაენიშნა ვადამდელი არჩევნები, თუმცა დრამატული ჟესტებით ცნობილი პრეზიდენტი აცხადებს, რომ საფრანგეთის პოლიტიკაში “სიცხადე” უნდა დადგეს – რაც, მისი იმედით, შექმნის ულტრამემარჯვენე, ცენტრისტულ და რადიკალ მემარცხენე მკაფიო ბანაკებს.
არჩევნებამდე გამოქვეყნებული გამოკითხვების საბოლოო შედეგებით ლე პენის პარტია მოიპოვებს 170-დან 210-მდე მანდატს, შემდეგ, 145-დან 185-მდე მანდატით მოდის მემარცხენე კოალიცია “ახალი სახალხო ფრონტი”, მაკრონის ცენტრისტები კი მესამე ადგილზე გადიან, 118-დან 150-მდე მანდატით.
მაკრონი ოფისში დარჩება 2027 წლის აპრილში დანიშნულ საპრეზიდენტო და საკანონმდებლო არჩევნებამდე, თუმცა მას ახლა მოუწევს ძალაუფლების პოლიტიკურ მეტოქეებთან გაყოფა.
პერსპექტივა, რომ მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ საფრანგეთში პირველად შეიქმნება ულტრამემარჯვენე მთავრობა, შეშფოთებას იწვევს ქვეყნის ევროპელ მოკავშირეებში
“საფრანგეთი სეისმური არჩევნების პირასაა” – უთხრეს საგარეო ურთიერთობების ევროპული საბჭოს (ECFR) ანალიტიკოსებმა სააგენტო ფრანს-პრესს, და გამოვიდნენ გაფრთხილებით, რომ ამ კენჭისყრის შედეგმა შესაძლოა შეასუსტოს “საფრანგეთის ხმა ევროპულ და საერთაშორისო ასპარეზებზე”.
ფორუმი
