საქართველოს ნაკრები ევროპის ჩემპიონატის შესარჩევ ეტაპზე დასკვნით ორ შეხვედრას ჩაატარებს. პრაქტიკული თვალსაზრისით, მატჩები არაფერს ცვლის, მაგრამ ეს ეროვნული გუნდია, რომლის მაისურით თამაში ნებისმიერ შემთხვევაში საპატიოა; გარდა ამისა, გვსურს, შოტლანდიის ნაკრები თბილისში კიდევ ერთხელ დავამწუხროთ, “წყალბურთში” ბოლო დაპირისპირებისთვისაც ავიღოთ რევანში; ესპანეთთან განადგურებაც (1:7) “ჩამოსარეცხი” გვაქვს, ამავდროულად კი, მარტისთვის უნდა ვიფიქროთ, სადაც დიდი ალბათობით, ლუქსემბურგელებს ევროპირველობის საგზურისთვის (პირველ ეტაპზე) შევეცილებით…
ვილი სანიოლის არჩევანის პროგნოზირება რთული კატეგორიი
დან არაა და როცა ჩვენ სავარაუდო შემადგენლობას გთავაზობთ, ის, ფაქტობრივად, მთლიანად ემთხვევა სასტარტო თერთმეტეულს. ამ საკითხზე კამათი და მსჯელობა ჩვეულებრივი ამბავია. საბოლოოდ, ყველაფრის განმსაზღვრელი შედეგებია. ყველამ ვცადეთ, მაგრამ თავის მოტყუებას არ ვაპირებთ – სანიოლი კონტინენტის პირველობაზე გასვლას “ძველი გვარდიის” გავლით აპირებს. თუკი უახლოეს შეხვედრებს გაზაფხულის გენერალურ რეპეტიციად განვიხილავთ, მაშინ განსაკუთრებულ ცვლილებებს არ უნდა ველოდოთ. სავარაუდოა, რომ საშინაო მატჩში (შოტლანდიასთან) უფრო შეტევაზე ვიფიქრებთ, ვიდრე სტუმრად (ესპანეთთან). შემადგენლობაც აქედან გამომდინარე უნდა შეირჩეს. ჯერ 15 ნოემბრის შეხვედრაზე ვთქვათ…
გიორგი მამარდაშვილს უნარი აქვს, წარუმატებელი შეხვედრები მალე დაივიწყოს და უკეთესი დაბრუნდეს. მადრიდის “რეალთან” დაპირისპირების შემდეგ მას კვლავ ამის გაკეთება მოუწევს. შემადგენლობაზე მსჯელობისას მუდმივად ვუთითებთ, რომ მნიშვნელოვანია, გუნდის შიგნით რა ატმოსფეროა. თუკი ფრანგი სპეციალისტი ჩათვლის, რომ “მამარდას” ახლა დასვენება უფრო სჭირდება, მაშინ არც ლუკა გუგეშაშვილისთვის შანსის მიცემას გამივრიცხავთ, რომელიც იერარქიით მესამე მეკარეა.
რა თქმა უნდა, სანიოლი 3-მცველიან ტატქიკას არცერთ მოცემულობაში არ შეცვლის. ახლა მსჯელობა იმაზე შეიძლება, მიეცემათ თუ არა დრო ივა გელაშვილსა და სანდრო კალანდაძეს. იმ ფონზე, როცა საზონოვი 21-წლამდელთა ნაკრებშია, ხოჭოლავა კი ტრავმირებულია, კვირკველია-კაშია-ლოჩოშვილის ტრიო ამ ეტაპზეც და გაზაფხულზეც სასტარტოში ყველაზე რეალურ კანდიდატად იკვეთება.
ოთარ კაკაბაძე გასულ თვეში გუნდს ძალიან დააკლდა, რადგან სხვა კვალიფიციური მარჯვენა მცველი, რომელიც დაცვით ფაზაში წარმატებული იქნება, სიაში არ იყო. ეს გვაფიქრებინებს, რომ გამოცდილი ფეხბურთელი ახლა პირველივე წუთებიდან ითამაშებს. ამავდროულად, ნაკრებში დაბრუნდა გიორგი გოჩოლეიშვილი, რომელიც “ბარსელონას” წინააღმდეგ როგორც დაცვაში, ასევე შეტევაში, მშვენიერი იყო. სანიოლს, წესით, მოაზრებული უნდა ჰქონდეს, ამ ორი ფეხბურთელის დროს როგორ გადაანაწილებს.
რაც შეეხება მარცხენა ფრთას, ვილის ლევან შენგელიას თამაში მოსწონს, გასულ სანაკრებო შეხვედრებში მან გაიტანა კიდეც. იმ ფონზე, როცა კარგ სათამაშო ფორმაში მყოფ აზაროვს ბოლოს ტრავმის გამო ცოტა გაუცდა, წინ კი ესპანეთთან სტუმრობაცაა, სქოთებთან შენგელია რომ ვიხილოთ, სავსებით რეალურია.
კიტეიშვილი ტრავმირებულია. ბოლო მომენტში სიგუას თამაშიც გამოირიცხა, რაც გვაფიქრებინებს, რომ კვეკვესკირს ახლა ძირითად შემადგენლობაში ვნახავთ. ნიკას აქვს უნარები, რაც ჩვენ ნაკრებს სჭირდება, თუმცა მისი საუკეთესო წლები უკვე გავლილია, ფაქტია. თუკი “კვეკვე” ითამაშებს, სათამაშო კომპონენტებიდან გამომდინარე, მასთან შეწყვილების შანსი ალთუნაშვილს უფრო უნდა ჰქონდეს, ვიდრე ქოჩორაშვილს. ეს დეტალები სავარჯიშო პროცესში გამოჩნდება.
გიორგი ჩაკვეტაძე ტაილანდსა და კვიპროსთან ახალ ამპლუაში ვნახეთ, რამაც გაამართლა – ის ნახევარდაცვასა და შეტევას შორის მოძრაობდა. წესით და რიგით, ახლაც 3-4-1-2 ტაქტიკა უნდა ვიხილოთ, შეტევაში კი ხვიჩა კვარაცხელიასთან ერთად რომელიმე ცენტრფორვარდი ითამაშებს. ფორმის მიხედვით, ეს დავით ვოლკოვი უნდა იყოს, თუმცა ვიცით, რომ გიორგი მიქაუტაძესა და ბუდუ ზივზივაძეს ცუდი საკლუბო პერიოდის დროს “ჯვაროსნებში” მაქსიმალურად ეხმარებიან. სანიოლმა კი თქვა, რომ “კვარა” წინა ხაზზე უკეთესია, თუმცა ტაილანდელებთან ამ პოზიციაზე ზურიკო დავითაშვილი მოგვეწონა, რომელიც ამ რეალობაში ძირითად თერთმეტეულში ვერ ითამაშებს, კვარაცხელიას კი მაქსიმალურად მინდვრის სიღრმეში თამაშის, დრიბლინგებისა და სისწრაფის ხარჯზე უპირატესობის საშუალება ნაკლებად ექნება!..
