მთავარ ფოტოზე – კვირკველია და სალაჰი. საქართველო – ეგვიპტე
ფოთის “კოლხეთი” ეროვნულ ლიგას დაუბრუნდა. მათ მთავარ მწვრთნელს, დავით კვირკველიას, წარმატებული საფეხბურთო კარიერა ჰქონდა. მარცხენაფლანგელი საქართველოს ეროვნულ ნაკრებში თითქმის ათი წლის განმავლობაში სტაბილურად გამოდიოდა და მის რიგებში დასამახსოვრებელი გამარჯვებების მონაწილეცაა.
კვირკველიას საკლუბო კარიერაშიც მრავალი გამორჩეული მომენტია, მათ შორის, ქართულ გუნდებთან ერთად.
– თბილისის “დინამოს” უეფას თასის ჯგუფურ ეტაპზე გასვლა ქართული საკლუბო ფეხბურთისათვის დღემდე სერიოზულ წარმატებად მიიჩნევა. იმ გუნდში ბევრი მაღალი კლასის ფეხბურთელი ირიცხებოდა, მშვენიერი სამწვრთნელო შტაბით, მაგრამ მხოლოდ ეს ფაქტორები
ვერ გახდებოდა საკმარისი…
მაშინ საქართველოს ჩემპიონატში საკმაოდ დიდი კონკურენცია იყო და საერთო დონეც გაცილებით მაღლა იდგა. იმ პერიოდის უამრავი კარგი კლუბის გახსენება შეიძლება, მაგალითად, “თბილისი”, რომელიც დღეისთვის აღარ არსებობს.
გარდა ამისა, რეგიონული კლუბები მნიშვნელოვან ძალას წარმოადგენდნენ, ქუთაისის “ტორპედო” ხომ ყოველთვის ფლაგმანი იყო; ასევე ძლიერი გუნდი ჰყავდა თუნდაც ფოთის “კოლხეთს”, საიდანაც გადავბარგდი “დინამოში”…
საუკეთესო შეხვედრა
– კარიერაში მართლაც ბევრი დასამახსოვრებელი შეხვედრა მქონია და გამარჯვებებიც მომიპოვებია. “კამპ ნოუზე” მოგება, რაც “რუბინში” მოვახერხეთ, ნებისმიერი გუნდისა და ფეხბურთელისთვის დიდი წარმატება და სიხარულია. არაერთხელ გავხდი ქვეყნის ჩემპიონი (როგორც საქართველოში, ასევე რუსეთში).
მოვიგეთ თანამეგობრობის თასი (თბილისის “დინამოში”), მაგრამ ერთი გამარჯვება ჩემს ცხოვრებაში განსაკუთრებულ ადგილს იკავებს და სასიამოვნო გასახსენებელია – ესაა მალხაზ ასათიანის გოლით რუსეთის ნაკრების ძლევა. ეს წარმატება ივო შუშაკთან ერთად მოვიპოვეთ, მწვრთნელის, რომელმაც “დინამოშიც” ბევრი გააკეთა…
გეგუჩაძე, ბერდიევი, ქეცბაია…
– სასიხარულოა, რომ არაერთ ძლიერ სპეციალისტთან მომიწია მუშაობა და ჩემ ჩამოყალიბებაში ყველამ თავისი დადებითი კვალი დატოვა. თითოეული მათგანის მადლიერი ვარ…
ზოგადად, მწვრთნელებთან ურთიერთობა არ მიჭირდა. ფაქტობრივად, არავისთან მიკამათია. თუკი თამაში არ მიწევდა, ეს მოტივაციას მიძლიერებდა, რათა საკუთარ თავზე მეტად მემუშავა…
გიგა გეგუჩაძესთან ერთად ევროტურნირზე ვმონაწილეობდით. “რუბინის” წარმატების შემოქმედი ყურბან ბერდიევი იყო. კარგი პერიოდი გვქონდა თემურ ქეცბაიას ფორმაციის საქართველოს ნაკრებშიც…
შრომისმოყვარეობის ძალით…
– რა თქმა უნდა, სპორტსმენის კარიერაში ნიჭს თავისი ადგილი აქვს, უფლის წყალობასაც და იღბალს, მაგრამ მიმაჩნია, რომ ჩემი წარმატება, მეტწილად, შრომისმოყვარეობამ განაპირობა. რთული პერიოდები გამივლია, ტკივილიც მიმიღია, მაგრამ არასოდეს ვნებდებოდი…
ხვიჩა კვარაცხელიას თანაგუნდელი
– “რუსთავში”, კარიერის ბოლო წლებში, მე და ხვიჩა კვარაცხელია თანაგუნდელები ვიყავით. ყოველთვის ვცდილობდი, ჩემი გამოცდილება ახალგაზრდებისთვის გამეზიარებინა და მათ შორის ხვიჩაც იყო. ყოველთვის დარწმუნებული ვიყავი, ევროპულ გრანდში თამაშსაც წარმატებით შეძლებდა!..