პრეზიდენტი: ვწუხვარ, რომ უზარმაზარი ეროვნული თანხმობის მიმართ არის გულგრილობა – გაუგებარია, მუნიციპალიტეტის წარმომადგენლები რომ არ ხვდებიან პრეზიდენტს

ვწუხ­ვარ, რომ ამ უზარ­მა­ზა­რი ეროვ­ნუ­ლი თან­ხმო­ბის მი­მართ არის გულ­გრი­ლო­ბა – გა­უ­გე­ბა­რია, მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტის წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბი რომ არ ხვდე­ბი­ან პრე­ზი­დენტს, დიპ­ლო­მა­ტი­უ­რი კორ­პუ­სის წარ­მო­მად­გენ­ლებს, როცა [კამ­პა­ნი­ის “ჩვე­ნი ხმა ევ­რო­პას“ ფარ­გლებ­ში] ისი­ნი ჩა­დი­ან ად­გილ­ზე, – ამის შე­სა­ხებ სა­ქარ­თვე­ლოს პრე­ზი­დენ­ტმა სა­ლო­მე ზუ­რა­ბიშ­ვილ­მა მრა­ვალ­პარ­ტი­უ­ლი დე­მოკ­რა­ტი­ის ცენ­ტრის (EECMD) მიერ გა­მარ­თულ სა­ერ­თა­შო­რი­სო კონ­ფე­რენ­ცი­ა­ზე გა­მოს­ვლი­სას გა­ნა­ცხა­და.

მი­სი­ვე თქმით, “მინ­და ევ­რო­პა და არ მინ­და რუ­სე­თი“ არის სა­კი­თხე­ბი, რო­მელ­ზეც სა­ზო­გა­დო­ე­ბა შე­თან­ხმე­ბუ­ლია და არა­ვის მის­ცემს სა­შუ­ა­ლე­ბას ევ­რო­პას­თან და­ახ­ლო­ე­ბის შან­სი გა­აშ­ვე­ბი­ნოს ხე­ლი­დან.

“ჩვენ უნდა მი­ვეჩ­ვი­ოთ იმას, რომ სა­ზო­გა­დო­ე­ბის როლი არის ბევ­რად უფრო დიდი, ბევ­რად მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი და პარ­ტი­ე­ბი არი­ან ამ­სახ­ვე­ლი იმის, თუ რა უნდა სა­ზო­გა­დო­ე­ბას, რას მო­ი­თხოვს სა­ზო­გა­დო­ე­ბა და რაც უფრო ნა­თე­ლი არის სა­ზო­გა­დო­ე­ბის მო­თხოვ­ნე­ბი, პარ­ტი­ე­ბი მით უფრო აე­წყო­ბი­ან ამ მო­თხოვ­ნებ­ზე. ეს არის დე­მოკ­რა­ტია და არა პი­რი­ქით, რა­საც, სამ­წუ­ხა­როდ, წლებ­მა და სხვა­დას­ხვა რე­ჟი­მებ­მა მიგ­ვაჩ­ვია, რომ ზე­მო­დან ქვე­მოთ მო­დის ყვე­ლა­ფე­რი და არა ქვე­მო­დან ზე­მოთ. ეროვ­ნუ­ლი თან­ხმო­ბა – ამ სა­კითხს ძა­ლი­ან დიდი გა­მოხ­მა­უ­რე­ბა ჰქონ­და სა­ზო­გა­დო­ე­ბი­დან. სამ­წუ­ხა­როდ, “კო­ვიდ­მა“ და პო­ლი­ტი­კურ­მა პო­ლა­რი­ზა­ცი­ამ არ მის­ცა ეროვ­ნუ­ლი თან­ხმო­ბის პრო­ცესს გაშ­ლის სა­შუ­ა­ლე­ბა, ისე, რო­გორც უნდა ყო­ფი­ლი­ყო. ეს არ ნიშ­ნავს იმას, რომ არ არ­სე­ბობს იქ ის სა­ფუძ­ვლე­ბი, რო­მელ­საც უნდა და­ვუბ­რუნ­დეთ. მი­მაჩ­ნია, რომ მეც უნდა და­ვუბ­რუნ­დე და ქვე­ყა­ნაც უნდა და­უბ­რუნ­დეს. იმი­ტომ, რომ ეროვ­ნუ­ლი თან­ხმო­ბის გა­რე­შე და ეს არის ჩვე­ნი მთა­ვა­რი პრინ­ცი­პი, ჩვენ თავს ვერ და­ვი­ცავთ მტრის­გან. სა­ქარ­თვე­ლოს მთე­ლი ის­ტო­რია ამას გვე­უბ­ნე­ბა, რომ მთე­ლი ეროვ­ნუ­ლი თან­ხმო­ბა, ერ­თად ბრძო­ლა არის ის, რა­მაც სა­ქარ­თვე­ლო დღემ­დე მო­ი­ტა­ნა და ეს ყო­ველ­თვის უნდა გვახ­სოვ­დეს, რაც არ უნდა გვა­ღი­ზი­ა­ნებ­დეს, არ მოგ­ვწონ­დეს, ვერ ვთან­ხმდე­ბო­დეთ რა­ღაც სა­კი­თხებ­ზე. დღეს არ­სე­ბობს ეროვ­ნუ­ლი თან­ხმო­ბა, რაც არ უნდა უც­ნა­უ­რად ჟღერ­დეს. როცა ჩვენ ყო­ველ­დღე უნ­დათ რომ გვაჩ­ვე­ნონ, რამ­დე­ნად პო­ლა­რი­ზე­ბუ­ლია პო­ლი­ტი­კუ­რი სპექტრი, არის პო­ლა­რი­ზე­ბუ­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი სპექტრი, მაგ­რამ ამის უკან დგას სა­ზო­გა­დო­ე­ბა, რო­მე­ლიც არის გა­ერ­თი­ა­ნე­ბუ­ლი მთა­ვარ სა­კი­თხებ­ზე. მთა­ვა­რი სა­კი­თხე­ბი არის: “მინ­და ჩემი შვი­ლე­ბის­თვის ევ­რო­პა“ და “არ მინ­და რუ­სე­თი“. თუ პო­ლი­ტი­კუ­რი პარ­ტი­ე­ბი ამას ვერ ხე­და­ვენ, მათ­თვის ცუდი, სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ იცის რა უნდა. მე ამას ვხე­დავ ყო­ველ­დღი­უ­რად და­წყე­ბულ კამ­პა­ნი­ა­ში. ეს არის არა ჩემი, არა­მედ სა­ზო­გა­დო­ე­ბის კამ­პა­ნია, “ჩვე­ნი ხმა ევ­რო­პას“. სა­დაც არ მივ­დი­ვარ და არ ვხვდე­ბი ხალ­ხს, ნა­თე­ლია, რომ ეს არის მათი წა­მო­ძა­ხი­ლი და ამა­ში არ არ­სე­ბობს სხვა მო­საზ­რე­ბა გინ­და სო­ფელ­ში, გინ­და ქა­ლაქ­ში, გინ­და ახალ­გაზ­რდებ­სა თუ ზრდას­რუ­ლებ­ში. ეს არის ის, რაც გვა­ერ­თი­ა­ნებს. აქ უნდა მოხ­დეს სრუ­ლი კონ­სო­ლი­და­ცია, ამ სა­კი­თხის ირ­გვლივ, რათა ეს სა­კი­თხი ბო­ლომ­დე მი­ვიყ­ვა­ნოთ. ამის დიდი შან­სი გვაქვს დღეს, რო­მე­ლიც არ ჰქო­ნია ჩვენს ქვე­ყა­ნას და ამ შან­სის ხე­ლი­დან გაშ­ვე­ბა ნამ­დვი­ლად არ შე­იძ­ლე­ბა და ნამ­დვი­ლად არ აპი­რებს სა­ზო­გა­დო­ე­ბა, რომ ვინ­მეს მის­ცეს სა­შუ­ა­ლე­ბა ეს შან­სი ხე­ლი­დან გა­აშ­ვე­ბი­ნოს. ვწუხ­ვარ, რომ ამ უზარ­მა­ზა­რი ეროვ­ნუ­ლი თან­ხმო­ბის მი­მართ არის გულ­გრი­ლო­ბა. ვი­ყა­ვი სოფ­ლებ­ში, ჩემ­თვის გა­უ­გე­ბა­რია, რომ მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტის წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბი არ ხვდე­ბი­ან პრე­ზი­დენტს, როცა ჩა­დის ად­გილ­ზე, არ ხვდე­ბი­ან დიპ­ლო­მა­ტი­უ­რი კორ­პუ­სის წარ­მო­მად­გენ­ლებს, როცა ისი­ნიც ეს­წრე­ბი­ან ამ ღო­ნის­ძი­ე­ბებს. ამის მი­ზა­ნი არის ერთი – ევ­რო­პუ­ლი გზა სა­ქარ­თვე­ლო­ში, არა­ნა­ი­რი შიდა პო­ლი­ტი­კუ­რი გა­მო­ძა­ხი­ლე­ბი იქ არ არის. აქ არ­მის­ვლა, სკო­ლის ბავ­შვე­ბის მი­მართ მუ­ქა­რა, რომ არ მიხ­ვი­დეთ, სა­ერ­თოდ არ მეს­მის“, – გა­ნა­ცხა­და სა­ლო­მე ზუ­რა­ბიშ­ვილ­მა.