“პაცანი”, “ყოჩი”, ზელენსკი და “მიკრო–პაცანი” – “ახლა ხომ ჩვენც ზუსტად ვიცით რომ ომი არ იქნება” – ზურაბ გურული

პუტინს და ივანიშვილს ერთი მთავარი ფსიქოლოგიური შტრიხი აქვთ საერთო: -ორივე წარმოუდგენლად ჯიუტი და თავხედია. ფსკერიდან მოულოდნელად ცაში ატყორცნილებს ახასიათებთ მსგავსი ფენომენი. ჰგონიათ რომ ერთხელ ლოგინში შემთხვევით ჩაწვენილი ფორტუნა მათ სამუდამო მეძავად იქცა. არადა, ისინი არ იცნობენ ფორტუნას და არაფერი იციან “მეძავის” ცინიკური შურისძიების შესახებ. არ იციან იმიტომ, რომ ამის ცოდნას შესაბამისი ინტელექტი და კლასი სჭირდება. მათი ლოგიკური დასასრულის განმსაზღვრელიც ეს ფაქტორები იქნება: – უკლასობაზე და უინტელექტობაზე დამყნობილი სიჯიუტისა და სითავხედის გამო ფორტუნასთან ქუჩის მეძავივით მოპყრობა. ლოგიკამ არც ამჯერად გაგვაწბილა. გამორიცხული იყო, პუტინს ტრამპის პირველობა გონივრულად მიეღო. საკანში, პარაშასთან, თავისით არცერთი ყოჩობაზე პრეტენზიის მქონე ტიპი არ ჯდება. პუტინმა კი სხვა ფილოსოფია არ იცის. მისთვის სამყარო ციხეა და თავად კი ციხის “მაყურებლობაზე”დებს თავს. ამიტომ, ახალ ყოჩს იგი არ დაემორჩილება. ასეც მოხდა. პუტინი საშინლად შეურაცხყოფილი დარჩა ტრამპის მუქარით ახალი ეკონომიკური სანქციების შესახებ და განაცხადა, რომ რუსეთს საკმარისი რესურსები გააჩნია ომის წარმატებით გასაგრძელებლად. შესანიშნავია! როდესაც “პაცანი” უარს ამბობს საკანში შესაბამისი ადგილის დაკავებაზე, მაშინ “ყოჩი” მას თავად მიათრევს იქ ყურით. ამ პროცესში “პაცანი” არ უნდა ჩართულიყო არაფრით, რადგან “ყოჩთან” ხელჩართული ჩხუბის თავი მას არა აქვს. “პოკერის სიფათის” დაკავება და მაგარი ბიჭის “ბაზარი” კი უკვე გამოუსადეგარია. თან უკანაც ვეღარ დაიხევს. “ჩხუბი” უნდა შედგეს. “პაცანი” თან ხვდება რომ ეს შეცდომაა და თან ზემოთ ხსენებული ნატურალური უინტელექტობის გამო ისევ “გაბოზებული” ფორტუნას იმედი აქვს. დანარჩენს მალე ვიხილავთ. არადა, “ყოჩს” სულაც არ სურდა ჩხუბი, მაგრამ მოუწევს სახელოების დაკაპიწება. “პაცანმა” თავისი ადგილი უნდა იცოდეს. “ჟეჟვა” იქნება ეპიკური და სამაგალითო. რაც უფრო მეტს იფართხალებს “პაცანი”, მით უფრო გაცოფდება “ყოჩი” და მით უფრო მწარე იქნება “მუშტები”. ბრწყინვალედ ითამაშა ზელენსკიმ. მას არც უფიქრია “ყოჩთან” კამათი. ინტელექტუალური ტიპი მიხვდა, თუ როგორ მოიქცეოდა “პაცანი” და უბრალოდ დადუმდა; “ჩხუბის” მაყურებელთა წრეში ჩადგა. დაახლოებით იგივე ელის ჩვენს ენდემურ “მიკრო-პაცანსაც”. რუსეთთან ომში ჩათრევით იგი ვეღარავის შეაშინებს, რადგან ახალ ომს “პაცანი” ვეღარ დაიწყებს. ასე რომ, შემდეგი 4 წელი საქართველოსათვის სრულიად უსაფრთხოა ამ თვალსაზრისით და შესანიშნავი “ფანჯარა” გვეძლევა, რომ მშვიდად ვიყოთ და საკუთარ საქმეებს მივხედოთ. ამასთან, “მიკრო-პაცანის” ბოლოდროინდელ ქართულ “ეკონომიკურ წარმატებებსაც” უძლიერესი დარტყმა ელის. რუსეთ-უკრაინის ომის პერიოდში განვითარებული ილუზორულ-ფინანსური ბუშტი მალე გასკდება. ომი შეჩერდება და ე.წ. მაროდიორული ეკონომიკაც გაქრება. გარდაუვალი უმწვავესი კრიზისი კი უკლებლივ ყველას დაარტყამს; მათ შორის იმათაც, ვინც დღესაც ირონიულად უცქერის რუსთაველზე მიმდინარე საპროტესტო პროცესს. “მიკრო-პაცანს” არანაირი რესურსი აღარ გააჩნია ამ სიტუაციიდან გამოსასვლელად. “პაცანივით” ისიც ბოლომდე უნდა მიჰყვეს პროცესს, რადგან მასში დაუფიქრებლად შეაბიჯა ფორტუნას იმედით. ამიტომ, ნუღარ გაჩერდებით “პაცნებო”! ბოლომდე მიაწექით თქვენსას და გამოსცადეთ “ყოჩი”. ჩვენ კი გიყურებთ მშვიდად. ახლა ხომ ჩვენც ზუსტად ვიცით რომ ომი არ იქნება