როდესაც გამოდიოდა [სარჩელის] წარმომადგენელი ამბობდა, რომ მიხეილ ჯავახიშვილის სიტყვები არავისთვის არ არის უცხო. და ანუ უცხო?! რა შთაბეჭდილება გვექმნება დადებითი თუ უარყოფითი? ეს ფრაზაც კი ადასტურებს იმას, რომ ცალკე აღებული ეს სიტყვა [უცხო] რომელიმე მნიშვნელობის მატარებელი არაა და არის ნეიტრალური… […] მაგალითად, ხშირად გავიგონებთ ხოლმე, რა უცხო სამკაულია ან რა უცხო ვარცხნილობაა […] როდესაც ვამბობთ უცხო სამკაული, უცხო ვარცხნილობა ან უცხოური განათლება, ეს აპრიორი არ ნიშნავს, რომ ან დადებითისკენ გადავიხარეთ ან უარყოფითისკენ.
