ორი ოქროს წესი მართვის მოწმობის გამოცდის ჩასაბარებლად

-დამოუკიდებლად ვისწავლი ავტომანქანის მართვას, გინდ პრაქტიკას და გინდ თეორიას – რამდენს გითქვამთ? რამდენმა თქვენმა ახლობელმა ისწავლა დამოუკიდებლად?
და მერამდენე ცდაზე ჩააბარა, თუ ჩააბარა? რამდენ თვეში ისწავლა, თუ ისწავლა?
ყველაზე დიდი მითი მართვის მოწმობას რაც ეხება, ესაა – თითქოს დამოუკიდებლად ბევრად სწრაფად და მარტივად სწავლობ. იმას, რომ აი, ძვირადღირებულია სწავლა და მაგიტომ არ დადიან კურსებზე, – თითქმის არავინ ამბობს, რადგან, მგონი, ყველაზე იაფად სწორედ ამის სწავლა შეგიძლია.
-რა უნდა მასწავლონ ავტოსკოლაში განსაკუთრებული? ბილეთებს ხომ მეც დავიზეპირებ?
ბილეთი ბევრია, მათი დაზეპირება გამოუსადეგარი, როდის რა კითხვა რა ფორმით შეგხვდება და როდის რა შეიცვლება არც ეგ იცი. სწორედ ამიტომ, სჯობს, არ დაიზეპირო და ისწავლო, რა შემთხვევაში როგორ უნდა მოიქცე სწორად და კანონიერად. თუ გაიაზრებ და წესს დაიმახსოვრებ და არა ფოტოს, რა ფორმითაც უნდა შეგხვდეს კითხვა, რა ფოტოთიც, სადაც უნდა შეგხვდეს, ბილეთში, თუ გზაზე – ყველგან და ყოველთვის თავს გაართმევ.
მე არ მაქვს მართვის მოწმობა, მე რაიკომის მდივანივით მიყვარს ცხოვრება, ჩაჯდები ტაქსიში, ან მეგობრის მანქანაში უკანა სავარძელზე, გზებს არ იმახსოვრებ, არც “პროწივებს”, არც ცუდ მძღოლებზე გეშლება ნერვი, არც არავინ გაჯარიმებს, ზიხარ შენთვის, სქროლავ, მუსიკას უსმენ, ლაპარაკობ.
რეალურად, ცხადია, მართვის მოწმობა არ მაქვს იმიტომ, რომ მანქანა არ მაქვს და არც მისი საყიდელი ფული, თორემ, რაღა დროს რაიკომის მდივანია, ხალხო? ეგ როგორ დაიჯერეთ?
კი, მართვის მოწმობა მაშინაც გჭირდება, როცა მანქანა არ გაქვს, უნარ-ჩვევაა, რომელიც რიგ სამსახურში, დიპლომზე მეტად გარგია.