გერმანულენოვანი ქართველი მწერალი ნინო ხარატიშვილი საქართველოში მიმდინარე მოვლენებსა და 26 ოქტომბრის არჩევნებს ეხმაურება.
“5 საათი ვიდექი გუშინ ბერლინში რიგში, რომ ხმა მიმეცა და ჩემთან ერთად ათასობით ადამიანი, ახალგაზრდა, ხანდაზმული, ტრადიციონალისტი, ჯენზი, ჰიპსტერი და ა. შ და ყველას გვაერთიანებდა ერთი სურვილი: ამ ჭაობიდან თავის დაღწევის და ვიდექი და ვფიქრობდი, რომ ესაა ჩემთვის ევროპა: ეს მრავალფეროვნება, რომელიც საერთო ფასეულობის ქვეშ ერთიანდება და მიუხედავათ დაღლისა, ფეხების ტკივილისა, დისკომფორტისა, წყურვილისა – არავინ წუწუნებდა, არავინ ჩიოდა იმიტომ, რომ ჯერ კიდევ არსებობდა იმედი, ჯერ კიდევ გვჯეროდა, რომ ქვეყანას გამოვგლეჯდით ხელიდან ამ აგონიას, რომელშიც ის რახანია ბორგავს.
დღეს ეს იმედიც წაგვართვეს. ყველა პარალიზებულია: ვიშვიშის მიღმა არაფერი მესმის. თითქოს ყველა ერთიანად განიარაღდა და შემგუებლური სტატუსების მიღმა არაფერი დაგვრჩენია. მაგრამ ყველაზე სარისკო ეტაპი მგონია ეს და ახლა:
დავყრით ფარხმალს და ჩვენზე მობჯენილი რუსული ხმალი, რომლის წვეტსაც სულ მილიმეტრები აკლია კანის გახლეჩვამდე, შემოსრიალდება სხეულში… თან ისე, რომ ვეღარც ვიგრძნობთ, აღარც გვეტკინება! ჩვენ ხომ რახანია, ასე ბეჯითად გვავარიჯიშებენ ტკივილში, უღირს ყოფაში, მონობაში, პარანოიაში…
და ბოლო 6 თვის ტემპის მიხედვით თუ ვიმსჯელებთ, შეგვიძლია წარმოვიდგინოთ მომდევნო 4 წლის მანძილზე რამდენს მოახერხებენ!
როგორ “ააყვავებენ” “ღირსეულ და მშვიდობიან” საქართველოს! როგორ გააქრობენ ბოლო განსხვავებულ აზრსაც, როგორ გაასწორებენ მიწასთან ყველა ალტერნატივას, ისედაც პარალიზებულ ან ბოიკოტში მყოფ კულტურას სრულიად დაადუმებენ, დააცენზორებენ თავისუფალი აზრის ბოლო კერებსაც, უკუსვლით მიმავალ ეკონომიკას როგორ დაუქვემდებარებენ მეფე-ბატონის და მისი მიმდევრების პირად ინტერესებს, ქვეყნიდან გააქცევენ ყველა სახის უმცირესობას, სოციალურად დაუცველთა ახალ ჯარს გაიმეტებენ არალეგალური ყოფისთვის “გარყვნილ ევროპებსა და ამერიკებში”…
მძაგს ბულინგი! თითის გაშვერა, ქვის სროლა და მორალის პოლიცია, მაშინ როდესაც ჩვენ ყველა უბრალოდ ადამიანები ვართ და ვიქნებით, ზოგს ამ ცხოვრებაში უბრალოდ მეტად გვიმართლებს და ზოგს ნაკლებად… და მაინც მინდა მოგმართოთ, ადამიანებო, ჩემო თანამოქალაქეებო, ჩვენი საზოგადოების წევრებო, ვინც “ოცნებას” მიეცით ხმა, რომელიც რახანია ღამის კოშმარად გვექცა… რაზე ოცნებობთ, მართლა და მართლა?
მართლა გჯერათ, რომ ის, ვინც მთელს ქვეყანას ყიდის, თქვენ აგაყვავებთ? ის, ვინც საკუთარ შვილებს “გახრწნილ ევროპაში” უშვებს თქვენი შვილების შიმშილის ხარჯზე: ის დაგინდობთ? ის, ვინც ამ ქვეყანას საკუთარი “დეველოპმენტის” ჭრილში მოიაზრებს, ის თქვენს საკუთრებას და ქონებას დაიცავს?
მესმის, ყველაფერი მესმის. მესმის გაჭირვება, რომელიც ამდენი წელია ადამიანის სახეს გვაკვარგვინებს, რომელიც ვერც ერთმა მთავრობამ ვერ მოგვიგვარა, ვერც ერთმა ვერ იფიქრა უფრო მეტი მისი ქვეყნის ადამიანებზე და ბოლოს მაინც საკუთარ ინტერესებზე დაიყვანა მმართველობა, მესმის, რომ დაიღალეთ! მესმის, რომ “ევროპა” არ გაინტერესებთ, როცა პურის ფული გაქვთ საშოვნელი და ბავშვის ტანსაცმელი საყიდი და ავადმყოფი მამისთვის წამალი სახლში მისატანი… მე ვერ განვსჯი ვერავის, მე არ ვიცი რას ვიზამდი ამ სიტუაციაში…
მაგრამ ერთი რამ დანამდვილებით ვიცი: ღირსების გარეშე არ არსებობს კეთილდღეობა. თავისუფლების გარეშე იმ ფულსაც ვერ დახარჯავ, რომლის მოხვეჭაც ასეოდენ გსურს. სიტყვის თავისუფლების გარეშე ვერ გაზრდი შვილს, რომლის მომავალიც ასე გადარდებს! განსხვავებული აზრის პატივისცემის გარეშე ვერ იარსებებ და ვერ განავითარებ ვერანაირ საზოგადოებას. შიშში ვერ იქნები ჯანმრთელი, ხოლო პროფესიონალების გარეშე ვეღარც გიმკურნალებენ…
არ გიშველით “ბიზნესი” რომელსაც წაგართმევენ უმალ, როგორც კი ბატონს თქვენი შეხედულება აღარ მოეწონება ამა თუ იმ საკითხზე!
არ გიშველით ბაობაბები რომელსაც “ჩუპა-ჩუპსად” ჩაგიდებენ პირში, რომ შიმშილი დაგავიწყონ!
არ გიშველით მლიქვნელობა და ბატონის ფეხების კოცნა: ის მაინც ჭირვეული, არაპროგნოზირებადი, მრისხანე და დაუნდობელი დარჩება! და მაინც ვერ შეგიყვარებთ… ვწუხვარ!
სულის გაყიდვაც კი აღარ გიშველით: როგორც კი ძალაუფლება ყანყალს იწყებს, პირველი – ერთგულ მსახურებს და მონებს აჭრიან თავებს!
გადახედეთ ისტორიას, ვიცი არ გცალიათ, ვიცი ყოფაა უბედური, ვიცი გადასახადები გადასახადი, დრო არ ჩერდება, მაგრამ ხანდახან დრო იცვლება: ისტორია პირუკუღმა ტრიალდება, მისი ალისფერი, წითელი სარჩული ხილული ხდება და თვალის 1 დახამხამებაში ყველას ერთიანად ხვევს შიგ… ბატონსაც და მონასაც!”, — წერს ნინო ხარატიშვილი სოციალურ ქსელში.
