“მეთქი დამიბრუნე თორე დაგაგორე კიბეზე ვაგონებამდე” – ლუკა ბაქანიძე

მარჯანიშვილის მეტროს ესკალატორზე უკრაინის დროშის სამაგრი მომაძრო ზურგჩანთიდან ვიღაცა ბებერმა კაცმა. მეთქი დამიბრუნე თორე დაგაგორე კიბეზე ვაგონებამდე. არ დავაგორებდი რათქმაუნდა მაგრამ დამიბრუნა, გატეხილი, და ამოსასვლელამდე ტვინს მიბურღავდა მეო იცი ვინ ვიყავიო, ვის დააგორებდიო. მეთქი ვეტყვი რა საბჭოთა @ლეც იყავი ის @ლე დარჩი, ვიცი ვინც იყავი, აღარ ვუთხარი, თუმცა კი მომეშალა ნერვი. საერთოდაც, ვისაც არ მოგწონთ ჩემი სოლიდარობა უკრაინის მიმართ – ქვეყნისა, რომელიც მთელი ცივილური კაცობრიობის და საქართველოს მთავარ მტერს ებრძვის, ფაქტობრივად, მარტოდმარტო – არა მგონია ფრენდებად გამოვადგეთ ერთურთს არც აქ და არც რეალურ სივრცეში. პატივისცემით.

ასევე დაგაინტერესებთ

სოციალური მედია: შვილის ემოციური დასკვნითი სიტყვის დროს მისი მამა, რომელიც მღვდელია და აშკარად არ იზიარებს შვილის იდეებს, წამოდგა და დავითს გაღიზიანებულმა უთხრა “რეებს ლაპარაკობ, საქმეზე გადადიო” და დარბაზიდან ასე გავიდა