“არ იქნება სამართალი? არ იქნება …
————————————-
„ვივამედის მუმია თუ უსმენს ამას?“ – იკითხა ცინიკურად ე.წ. საგამომძიებლო კომისიის თამჯდომარემ და მერე „თავი იმართლა“: -ხომ შეიძლება ერთხელ მეც დავკარგო მოთმინებაო -. საერთაშორისო ურთიერთობებისა და სამართლის დიპლომირებულმა სპეციალისტმა, საქართველოს იუსტიციის ყოფილმა მინისტრმა, სამთავრობო საგამომძიებლო კომისიის თავმჯდომარემ იკითხა ეს.
იცით ეს რა დონეა იურისპრუდენციაში? დაახლოებით იგივე, რაც ქათმის სკინტლია კვების მრეწველობაში. ჰიპოთეტურადაც ვერ წარმოიდგენთ ისეთ სცენარს, სადაც ნორმალური ქვეყნის სასამართლოში გამომძიებელი, პროკურორი ან მოსამართლე შეურაცხმყოფელი ეპითეტით მიმართავდეს ბრალდებულს. იურიდიულ ეთიკეტს რომ თავი დავანებოთ, ელემენტარული უკულტურობაა ასეთი საქციელი; რომ არაფერი ვთქვათ სასამართლო კანონმდებლობის უხეშ დარღვევაზე, რადგან უდანაშაულობის პრეზუმპციის დარღვევასთან ერთად ეს აშკარად გამოხატულ წინასწარგანწყობაზეც მიუთითებს, რაც გამორიცხავს ობიექტური გამოძიებისა და განსჯის უმცირეს ალბათობასაც კი.
გგონიათ ეს ელემენტარული ჭეშმარიტება არ იცის უაღრესად განსწავლულმა თავმჯდომარემ? შესანიშნავად იცის. აბა რატომ აძლევს თავს ამის უფლებას? იმიტომ რომ სულ ცალ ფეხზე ჰკიდია თავისი პუბლიკა. რატომ ჰკიდია? იმიტომ რომ იცის ვისთან აქვს საქმე და მათ მიმართ ნულოვანი პატივისცემა აქვს. რატომ აქვს ნულოვანი პატივისცემა? იმიტომ რომ პუბლიკამ არაერთხელ დაამტკიცა საკუთარი უკლასობა და უპრინციპობა.
ამ პუბლიკაში მარტო „ქართული ოცნების“ მრევლი არ იგულისხმება. იგულისხმებიან ისინიც, ვისაც არაფრით სურს იმის გააზრება, რომ ქვეყნის მთავარი პოლიტ-პატიმარი საქართველოს მესამე პრეზიდენტია, თავისი პოლიტიკური და სოციალური რანგის და მასშტაბების მიხედვით. ეს ადამიანი ე.წ. მთავრობამ ფიზიკურად და ფსიქოლოგიურად აწამა, დაამცირა, ყველა უფლება შეულახა და ყველანაირად შეურაცხყო. ასე შეიქმნა პრეცედენტი იმისა, რომ ნებისმიერი ადამიანის მიმართ ანალოგიური მოპყრობა საზოგადოებისათვის პრობლემას არ წარმოადგენს, თუ ეს ადამიანი პოლიტიკური ნიშნით არ ესიმპათიურებათ. სწორედ ამ ეტაპზე დასრულდა საქართველოში იურისპრუდენცია და დამკვიდრდა ლინჩის წესი. დანარჩენი ყველამ კარგად იცით. ხედავთ როგორ ასამართლებენ დღეს ადამიანებს საქართველოს სასამართლოებში. ასე ლოგიკურად განვიცადეთ დეგრადირება.
-ეგდოს იქ, სადაც არის და ხმა არ ამოიღოს, ხელს გვიშლის – აცხადებენ მავანი პროტესტანტები, რომლებიც ვერ აცნობიერებენ, რომ ამ განცხადების შემდეგ მათი მორალური, სოციალური და პოლიტიკური ღირებულება აბსოლუტურად ანალოგიურია „ქართული ოცნების“ მრევლის, რომლებიც ლინჩის წესით გასამართლებას ითხოვენ ყველა განსხვავებულად მოაზროვნისათვის.
-როცა მოვიგებთ, მერე მაგასაც გამოვათრევთ ციხიდან – აცხადებს ერთერთი პოლიტიკოსობაზე პრეტენზიის მქონე პროტესტანტი. დაახლოებით წარმოგიდგენიათ რა იურიდიულ, პოლიტიკურ და სოციალურ კულტურას შექმნიან ასეთი ლოგიკისა და ლექსიკის პოლიტიკოსები და პროტესტანტები ქვეყანაში? ზუსტად ისეთს, როგორიც ამჟამად გვაქვს.
რაიმე განცხადება გააკეთა ამ კატასტროფულ იურიდიულ-პოლიტიკურ პრეცედენტთან დაკავშირებით ოპოზიციის ოფიციალურ ლიდერად მიჩნეულმა ადამიანმა, რომელსაც თავის დროზე თანამდებობაც კი ავალდებულებდა, რომ ქვეყანაში სამართლებრივი პროცესის წარყვნაზე ხმა ამოეღო? არანაირი.
ეს ყველაფერი ახალგაზრდების დასაფიქრებლად დავწერე; იმ ადამიანების, რომლებმაც შეგნებულად უნდა იცოდნენ თუ რას ანგრევენ და რისი აშენება სურთ, რომ მერე უცებ ისეთივე ნაგავი არ შერჩეთ ხელში, რომელსაც საკუთარი ჯანმრთელობის, სიცოცხლის და მომავლის ფასად უპირისპირდებიან ამჟამად.
არ იქნება სამართალი? – არ იქნება ერთობა. არ იქნება ერთობა? – არ იქნება გამარჯვება!” – წერს მონტგომერის სახელობის ფედერალური კლინიკის ანესთეზიოლოგია-რეანიმაციისა და ქირურგიის დეპარტამენტების ხელმძღვანელი და მისისიპის უნივერსიტეტის ანესთეზიოლოგიის კათედრის პროფესორი ზურაბ გურული.
