ელენე გოცაძე: იცით, როგორ გადარჩნენ უწამლოდ დარჩენილი დიაბეტიანი ადამიანები, მათ შორის, ბავშვები 90-იან წლებში?

1991-1993 წლებში საქართველოში ინსულინ-დამოკიდებულ დიაბეტით დაავადებულ პირთა რაოდენობა 40 ათასს აჭარბებდა. არსებულ სიტუაციას ამძიმებდა დიაბეტიანი ბავშვების მდგომარეობა. მძიმე ეკონომიკური ვითარების გამო, სახელმწიფო ვერ ახერხებდა ინსულინის შესყიდვას, რაც ათი-ათასობით დაავადებულის დაღუპვას ნიშნავდა. უმწვავესი პრობლემის გადასაწყვეტად, შევარდნაძემ თხოვნით მიმართა აშშ-ის სახელმწიფო მდივან ჯეიმს ბეიკერს. დახმარებამაც არ დააყოვნა. 1992 წლის 21 ივნისს სამედიცინო და ჰუმანიტარული მისიის ფარგლებში საქართველოს მოქალაქეებს ინსულინის 194 000 ფლაკონი და 500 000 ცალი ნემსი გადაეცა. ამ პროგრამით 1992-94 წლებში საქართველომ აშშ-დან მიიღო ჰუმანიტარული წესით გამოგზავნილი 15 მილიონამდე დოლარის ღირებულების ინსულინი „ჰუმულინი”, რითიც ათიათასობით ადამიანის სიცოცხლე იქნა შენარჩუნებული.

მადლობა ამერიკელ ხალხს გვერდში დგომისათვის!