ბესიკ ხარანაული: სანთელი

სანთელი
კარგად მეყოლეთ,
მე მივდივარ,
ნურც გამიხსენებთ.
მე რომ
თქვენგან დავისვენებ,
თქვენც დაისვენებთ.
ნუ გამიხსენებთ,
მე მივდივარ,
დაუბრუნებლად,
მე თქვენს ბუნებას
ვერ მივუხვდი,
თქვენ
ჩემს ბუნებას.
უკანასკნელი
ყოველი დღე ,
ყოველი ღამე.
არაფერი
არ იცვლება,
ერთიც კი რამე.
მე მივდივარ,
ნუ დავიწყებთ,
ახლა თავიდან,
ოთხი სტროფია
საკმარისი,
რასაც აიტანთ.
მე მივდივარ,
ვერ ვეხებით
გულის ფიცრებით,
რაკი
ვერავინ შევცვალე,
მე შევიცვლები.

ასევე დაგაინტერესებთ

გენო ოსიყმაშვილი: ქეთას ერთხელაც არ შეშლია არც კოლეგიალობა, არც მეგობრობა და, რაც ყველაზე მთავარია – მოქალაქეობრიობა. როგორ შეიძლება ქვეყნისთვის უკეთესი იყოს ასეთი ადამიანის ციხეში ყოფნა?