ბიძინა ივანიშვილის გუნდი მთავრობას ტოვებს, მათ ადგილს პარტიული გუნდის წევრები იკავებენ, განსაკუთრებით თვალში საცემია ძალოვან ბლოკში მიმდინარე საკადრო ცვლილებები…
- შეგახსენებთ, რომ შინაგან საქმეთა მინისტრის პოსტი დატოვა ვახტანგ გომელაურმა. ცოტა ხნით ადრე სუსი-ის ხელმძღვანელის პოსტი დატოვა გრიგოლ ლილუაშვილმაც.
პროცესების შესაძლო განვითარებაზე, ქვეყნის წინაშე არსებულ რისკებსა და გამოწვევებზე ექსპერტი უსაფრთხოების საკითხებში ანდრო გოცირიძე გვესაუბრება.
ანდრო გოცირიძე:
– ლილუაშვილიც და გომელაურიც ის ადამიანები იყვნენ, რომელთაც პირდაპირი გასასვლელი ჰქონდათ ბიძინა ივანიშვილზე. მნიშვნელოვანია, რომ ეს ცვლილებები ისე განხორციელდა, ყოფილმა მინისტრებმა უწყებაზე გავლენა ვერ შეინარჩუნეს. ზოგადად, მოსკოვიდან მიღებული დავალების იდენტიფიცირება რთულია, მითუმეტეს, დახურულ წყაროებზე ხელი არ მიმიწვდება, მაგრამ დამდგარი შედეგებიდან გამომდინარე შესაძლებელია დავასკვნათ, რომ მმართველი გუნდის მიმდინარე პოლიტიკა რუსული გავლენის გაძლიერებას უწყობს ხელს. ეს რუსული ხელისუფლების პირდაპირი მმართველობით ხდება თუ ინტერესთა თემატური თანხვედრით, სხვა უწყებების მსჯელობის საგანია. ჭეშმარიტება, როგორც წესი, სადღაც შუაშია.
– ანალიტიკოსების ერთი ნაწილი მიიჩნევს, რომ თუ ძალაუფლება კობახიძის ხელში აღმოჩნდება, ივანიშვილი შესაძლოა სერიოზული საფრთხის წინაშე აღმოჩნდეს. თქვენ რას ფიქრობთ ამის შესახებ?
– მე არ მგონია, რომ ირაკლი კობახიძის ხელში ძალაუფლების კონცენტრაციამ ივანიშვილი საფრთხის ქვეშ დააყენოს. თეორიულად ეს შესაძლებელიც რომ იყოს, ივანიშვილი არ გადასცემს ასეთ ბერკეტს ნებისმიერ მმართველს და თუ გადასცემს, ეს იმის მანიშნებელი იქნება, რომ ქვეყნის გარედან მიღებული გარანტიების საფასურად, რეალურად დატოვებს ქართულ პოლიტიკას. დღეს ამგვარ მოცემულობას ან წინაპირობებს ვერ ვხედავ.
– თქვენ კი აღნიშნეთ, რომ მოსკოვიდან მიღებული დავალებების იდენტიფიცირება რთულია, მაგრამ აშშ-ის სადაზვერვო სააგენტომ გაავრცელა განცხადება, რომელშიც ნათქვამია, რომ რუსეთი მიზნად ისახავს საქართველოს თავის გავლენის სფეროში დაბრუნებას… რას ნიშნავს, როდესაც ჩვენი ქვეყნის ხელისუფლება ამ მოცემულობას არც კი იმჩნევს?
– რუსეთის გავლენის სფეროში დაბრუნება საქართველოსთვის სუვერენიტეტის შეზღუდვას ან სრულად დაკარგვას ნიშნავს. რუსული გავლენების გაძლიერება გულისხმობს დემოკრატიის უკუსვლას, დასავლეთთან კავშირების და თანამშრომლობის რღვევას, უსაფრთხოების სისტემის მოშლას და რუსეთზე ჩამოკიდებას. ამგვარმა ტენდენციებმა რა მოუტანა ჩვენს მეზობელ სომხეთს და რამდენად სანდო პარტნიორია რუსეთი- ნათლად ჩანს.
– ამ ეტაპზე რა ტიპის საფრთხეს უნდა ველოდოთ რუსეთის მხრიდან?
– გარდამავალ პერიოდში რუსეთი საქართველოს დემოკრატიულ მოწყობაში ხედავს საფრთხეს, ამიტომ როგორც მინიმუმი, ის ცდილობს დემოკრატიის დასამარებას საქართველოში. საპირისპიროდ, დასავლეთთან ერთადერთი კავშირი სწორედ დემოკრატიული წყობა და დემოკრატიული სახელმწიფოს მშენებლობაა. თუ დემოკრატია დამარცხება, საქართველო პარტნიორების გარეშე დარჩება, რაც რუსეთს საშუალოვადიანი გეგმების რეალიზაციის საშუალებას მისცემს. საშუალოვადიან პერსპექტივაში კი, რუსეთი საერთოდ არ განიხილავს საქართველოს სახელმწიფოდ. კრემლისეული მოდელი თბილისის და ქუთაისის გუბერნიაა, სოხუმის სამხედრო ოლქთან ერთად. ბუნებრივია, ადმინისტრაციული ერთეულების სახელი იცვლება საუკუნეების შესაბამისად, მაგრამ ეს ხედვა მყარია და რუსეთის პოლიტიკურ ხელმძღვანელობას ის არაერთხელ გაუჟღერებია.
– როგორ აფასებთ ბიძინა ივანიშვილის განცხადებას, სადაც ის ასეთ რამეს ამბობს – “იმდენად ვარ დაინტერესებული ქართულ-ამერიკული ურთიერთობების გადატვირთვით, ამერიკულ მხარეს ისიც კი ვაცნობე, რომ მზად ვიყავი, დაბლოკილი თანხა არა პირადი მიზნებით, არამედ მათ მიერ ნაკარნახევი ნებისმიერი დანიშნულებით დამეხარჯა”…
– რთულია კომენტარის გაკეთება. იმ ცოდნაზე დაყრდნობით, რაც მე გამაჩნია, წარმოუდგენელია ამერიკის ადმინისტრაცია განკარგავდეს სხვა სახელმწიფოს მოქალაქე კერძო პირის მიერ თანხების რომელიმე სფეროში ჩადების შესაძლებლობებს. უფრო მგონია, რომ კერძო დავა არასწორადაა ინტერპრეტირებული და სახელმწიფოთაშორის ურთიერთობებზე ძალიან ნეგატიურად მოქმედებს. ილახება საქართველოს უსაფრთხოებაც.
– თქვენი ვერსიით, რატომ არ შეხვდა სინამდვილეში ის ამერიკის ელჩს და ზოგადად რა ტიპის გამოწვევაა ჩვენთვის დასავლეთის მიერ დასანქცირებული პირების ხელისუფლებაში ყოფნა?
– ამერიკის ახალი ადმინისტრაციის მოთხოვნა ნათელია: დემოკრატიული განვითარების გზაზე დაბრუნება, ანტიდასავლური პროპაგანდის შეწყვეტა. ორივე ეს პოსტულატი “ქართული ოცნების” პოლიტიკური მმართველობის დასასრულია. როგორც ჩანს, ივანიშვილი ამისთვის ჯერ მზად არ არის და სახელმწიფოს კონტროლის გარეშე თავს უსაფრთხოდ ვერ გრძნობს. რაც შეეხება სანქცირებულ მთავრობას, ეს კატასტროფაა, რადგან ამ პირობებში ურთიერთობები ევროკავშირთან და შეერთებულ შტატებთან ნულოვან ნიშნულზეა, ეს კი თავისთავად ხელს უხსნის რუსეთის, გააძლიეროს საკუთარი გავლენა რეგიონში და განახორციელოს საკუთარი მიზნები საქართველოს მიმართ.
