“…ნიკო ნიკოლაძის ძალისხმევით აბნერ კრიხელთან (ფოთში მცხოვრებ ქართველ ებრაელთან) ერთად სამშობლოში დაბრუნდნენ ის ქართველი ტყვეებიც, რომლებიც იყვნენ გამწესებულნი გერმანიის ქალაქ კრომენბურგის ბანაკში”.
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დელეგაციის წევრები გერმანიაში – ქართველ ტყვეთა ბანაკში.
კერესელიძე, გიორგი მათეს ძე (1885-1960)
ჩხენკელი, აკაკი ივანეს ძე (1874-1959)
მაჩაბელი, გიორგი ვასილის ძე (1885-1935)
თურქია-ჩხენკელისა, მაკრინე სვიმონის ასული (1881-1967)
ჯილი-მაჩაბლისა, ნორინა (მარია კარმი) (1880-1957)
ჯიჯიხია, არტემ მურზაყანის ძე (1874-1938)
ტყვე
ნიკოლაძე, ნიკოლოზ (ნიკო) იაკობის ძე (1843-1928)
გეგეჭკორი, ევგენი პეტრეს ძე (1882-1954)
კედია, სპირიდონ მალხაზის ძე (1884-1948)
ზაგანი, ტყვეთა ბანაკი, 1918 წელი.
როგორც ჩანს, ნიკო ნიკოლაძემ და დამოუკიდებელი საქართველოს დელეგაციის სხვა წევრებმა გერმანიის სხვადასხვა ციხეებში მყოფი ქართველი ტყვეები მოინახულეს მათი გამოხსნა-გათავისუფლების მიზნით.
