უკრაინაში მყოფი ქართველი მებრძოლი, ვანო ნადირაძე:
რუკაზე რომ ვერ განახებს, სადაა ლუგანსკი, დონეცკი, მარიოპული, ავდეევკა… ლომონკის “კალიცოზე” ხელის მოკიდებისაც რომ ეშინია ….ავტომატი თოხივით რომ უჭირავს ხელში, იმიტომ რომ სურათის გადასაღებად ჭირდება და რომ არ იცის იმ ავტომატის მჭიდში რამდენი ტყვია ჩადის , საქართველოში კიდევ გმირი რომ გონიათ ეგეთი მასკიანი კაცების დედა მ….ნ ვინც არ უნდა იყოს.
კიდევ იმათი დედა მოვ@#ან ვინც არ უნდა იყოს პოლიტიკოსი, ჟურნალისტი თუ ჩვეულებრივი მოქალაქე, ვინც იცის სინამდვილეში რას წარმოადგენს ის “მასკიანი” კაცი და მაინც აპიარებს, იმიტომ რომ ჭირდება თავისი თავის და კიდევ სხვის მოსატყუებლად.
დრო დადგება ქართულ დროშას აგაძრობთ მხარიდან და ჩაცმულ სამხედრო ფორმასაც გაგხდით იმიტომ რომ არ გეკუთვნით .
სამწუხაროდ დღეს დრო თქვენზე მუშაობს, ხმას არ გცემთ რომ დიდი საქმე არ გავაფუჭოთ რისთვისაც მართლა მაგარი ბიჭები იბრძვიან აქ, ჩემი შვილის ტოლა ლომ ბიჭები, მე ვინ ვარ მათთან შედარებით, ისინი ასჯერ ჩემზე მაგრები არიან და მათგან ბევრი კიდევ გმირულად დაეცა აქ ბრძოლაში, ვიმეორებ ბ რ ძ ო ლ ა ში (გამგები გაიგებს რატომ გავამახვილე ყურადღება)
“მასკარადია ეს ცხოვრება,ნიღბით წონიან..”.დავით სულთანიშვილის ლექსიდან, დღევანდელი რეალობა.
