“22 წლის ვიყავი, როცა პირველი ლექცია ჩავატარე, ქართველ ახალგაზრდებს საკმაოდ კარგად ვიცნობ და მათი იმედი რომ არ მქონდეს, ჩემს ცხოვრებას აზრი აღარ ექნებოდა”, – რას ფიქრობს ქართველი მეცნიერი, პედაგოგი და ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი, აკადემიკოსი, თბილისის საპატიო მოქალაქე – რისმაგ გორდეზიანი ქართველ ახალგაზრდებზე – ამის შესახებ ის “კვირის პალიტრასთან” საუბრობს.
– 7-8 მარტის შემდეგ, საზოგადოება გაოცებული დარჩა: ყველას ეგონა, რომ ახალგაზრდებს ჩვენი ქვეყნის ბედი ნაკლებად აინტერესებთ, მაგრამ მათ სრულიად საპირისპირო რამ დაამტკიცეს. თქვენ თუ ელოდით ამას?
– უკვე 60 წელია, ახალგაზრდებს ვასწავლი და მთელი ჩემი ცხოვრება ლექციებთან, სტუდენტებთან, ჩემს მშობლიურ უნივერსიტეტთან არის დაკავშირებული. არაერთგზის მინახავს, რა დიდი როლი შეასრულეს სტუდენტებმა ჩვენი ქვეყნის ისტორიაში. მახსოვს 1979 წელი, მახსოვს, როგორ დაიცვეს ახალგაზრდებმა მშობლიური ენა მაშინ, როცა მისთვის სახელმწიფო ენის სტატუსი უნდა მოეხსნათ. იმ დღეებში დაიწყო სტუდენტური გამოსვლები, რაც საოცარი ახალგაზრდული ენერგიის გამოხატულება იყო. სწორედ მაშინ, ახალგაზრდები პროპაგანდის ვეებერთელა მანქანას დაუპირისპირდნენ და აჯობეს – ქართულ ენას სტატუსი შეუნარჩუნეს, მერე იყო გამოსვლები დავით გარეჯის გამო, ხოლო 9 აპრილს, ჩვენმა გოგო-ბიჭებმა საქართველოს დამოუკიდებლობას საკუთარი სიცოცხლე შესწირეს. ამიტომ, მე ახლანდელი სტუდენტების აქტიურობაც არ გამკვირვებია: არ შეიძლება იმ ხალხის შვილები და შვილიშვილები საკუთარი ქვეყნის ბედის მიმართ გულგრილნი იყვნენ. ახლაც, ახალგაზრდებმა მათთვის ჩვეული გულწრფელობით თქვეს თავიანთი სათქმელი და მე ეს არ გამკვირვებია!
– სამწუხაროდ, ამ ახალგაზრდებს ბევრი კრიტიკოსი გამოუჩნდა, ზოგიერთმა მათ “ათას ლარზე გაყიდული სტუდენტები” უწოდა, ამის თაობაზე რას იტყოდით?
– ეს დიდი შეცდომაა! შეცდომაა, როცა ცდილობენ, ახალგაზრდები გააკრიტიკონ, ამას ჯობია დაკვირვება და ანალიზი იმისა, თუ რატომ გამოვიდნენ სტუდენტები ქუჩაში, რამ განაპირობა მათი აღელვება. როდესაც ასეთი მღელვარება იწყება, გონიერი, დაკვირვებული ხალხის სწორი ანალიზია საჭირო, თუ გვინდა, რომ ჩვენი ქვეყანა სწორი გზით წავიდეს, რომ პროცესები სწორად წარიმართოს. მარტის აქციების შეფასებისას, ემოციურ ტალღაზე გაკეთებული არა ერთი განცხადება მოვისმინე და არ მომეწონა. მე არ გამოვრიცხავ, რომ ვიღაც აქციის მონაწილეებს შორის ანგარებიანი და კორუმპირებულიც ყოფილიყო, გამონაკლისები ყველგან არიან, მაგრამ მე ღრმად მწამს, რომ ქუჩაში გამოსული ახალგაზრდების უმეტესობას გულწრფელი და ჯანსაღი მოტივები ამოძრავებდა.
– როგორ ფიქრობთ, ჩვენი საზოგადოებისთვის “უცხოელი აგენტების შესახებ” კანონის შეთავაზება მართებული იყო?
– ჩემი აზრით, ეს ნაჩქარევი გადაწყვეტილება იყო. ნებისმიერი ქვეყანა, რომელიც რაღაც კანონს იღებს, პირველ რიგში, საზოგადოების შეხედულებებს და განწყობას ითვალისწინებს. როგორც მიმდინარე მოვლენებმა გვაჩვენა, ქართველი საზოგადოება არ იყო მზად ამ კანონის მისაღებად. მე თუ მკითხავთ, ეს კანონი ბევრს ვერაფერს შეცვლიდა, მაგრამ რადგან უარვყავით, რადგან არ მივიღეთ, აღარაა საჭირო მსჯელობა იმაზე, რა იყო კანონში ცუდი ან კარგი. მგონი, აჯობებს ვიფიქროთ, რომ ეს ფურცელი უკვე გადაიშალა და მის გამო კამათი და ნერვების აშლა არ ღირს.
კომენტარები