არსებობს უამრავი მითი ინტროვერტების და ექსტრავერტების შესახებ. ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული სტიგმა მდომარეობს იმაში, რომ არის მხოლოდ ერთი სიტუაცია, რომელსაც ეწოდება “ან-ან”. თქვენ ან ექსტროვერტი ხართ ან ინტროვერტი, ამბის დასასრული.
მაგრამ რეალობა ცოტა უფრო რთული და დამაბნეველია. მართალია, ექსტროვერსია და ინტროვერსია სპექტრის ორ საპირისპირო მხარეა და ენერგიის მიღებისა და გაცემის გზა გეხმარებათ იმის განსაზღვრაში, თუ რომელ მხარეს იმყოფებით თქვენ, თუმცა ეს იმას არ ნიშნავს, რომ აუცილებლად რომელიმე უკიდურესობას უნდა ეკუთვნოდეთ. შეიძლება ამ სქემის ნებისმიერ წერტილში მოხვდეთ, მათ შორის შუა ნაწილშიც.
საზოგადოებას პიროვნების და მისი ტიპის შესახებ, ხშირად, სტერეოტიპული და არასწორი წარმოდგენები აქვს, მაგალითად ადამიანთა უმეტესობა თვლის, რომ ყველა ინტროვერტს აქვს შფოთვითი აშლილობა და ისინი ასოციალურები არიან მაშინ, როცა ექსტრავერტები ყოველთვის მეგობრულები, ხმაურიანები და თავყრილობების მოყვარულები უნდა იყვნენ.
ამ სტატიაში სწორედ მსგავსი მითების დამსხვრევა გვსურს და შევეცდებით ვისაუბროთ იმ ძირითად სტიგმებსა და იარლიყებზე, რომლითაც ადამიანებს კატეგორიებად ყოფენ და მათზე არარეალურ წარმოდგენებს იქმნიან.
ყველაზე გავრცელებული სტერეოტიპი არის ის, რომ მხოლოდ ექსტრავერტებს უყვართ ხალხთან ურთიერთობა. სინამდვილეში საზოგადოებასთან ინტეგრირება ინტროვერტებსაც მოსწონთ, მაგრამ მათ მიმღებლობის განსხვავებული დონე აქვთ და ამაზეა დამოკიდებული, რამდენად კომფორტულად იგრძნობენ თავს ხალხის გარემოცვაში. თანაც, ვინაიდან, ინტროვერტებს მეტად უყვართ განმარტოვება, ეს საშუალებას აძლევთ ენერგიის დაბალანსებაში და მეგობრებთან ერთად დროს უფრო სასიამოვნოდ ატარებენ.
ძალიან გამაღიზიანებელია, როდესაც ინტროვერტ ადამიანს ხშირად სუსტად აღიქვამენ და თვლიან, რომ მას არ შეუძლია რისკზე წასვლა. შიშებს და სურვილებს არანაირი კავშირი არ აქვთ არც ინტროვერტებთან და არც ექსტრავერტებთან. ეს შინაგანი ჰარმონიის, საკუთარი თავისადმი რწმენის და გამბედაობის საკითხია, რაც შეიძლება ორივე ტიპის ადამიანს ახასიათებდეს ან, პირიქით, არც ერთს გააჩნდეს.
რატომღაც, ადამიანები ფიქრობენ, რომ ექსტრავერტები უფრო ბედნიერები არიან და პიროვნების ტიპი მათ შინაგან ჰარმონიას განსაზღვრავს, თუმცა, რა თქმა უნდა, ეს სიცრუეა. ბედნიერება საყვარელი საქმის კეთების შესაძლებლობაა. თუ გარემო, რომელშიც ხარ სიამოვნებას განიჭებს, მნიშვნელობა არ აქვს ეს შენი მყუდრო ოთახი იქება თუ დიდი წვეულება აუზზე. ყველა ინდივიდი განსხვავებულ სივრცეში პოულობს სულიერ სიმშვიდეს. ის, რაც ჩვენ უჩვეულოდ მიგვაჩნია, სხვისთვის შეიძლება სრულიად მისაღები იყოს. ამიტომ, თუ ვინმე მარტოა, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ იგი უბედურია, შეიძლება მას ასე ცხოვრება აბედნიერებს.
ასევე ძალიან გავრცელებული სტიგმაა ისიც, რომ ინტროვერტი ადამიანები ექსტრავერტებზე უფრო ხშირად ავადდებიან ფსიქიკური აშლილობებით. მენტალურ ჯანმრთელობაზე გავლენას ახდენს ბიოლოგიური ფაქტორი, ბავშვობის ტრამვა, ოჯახური ისტორია და გარემოპირობები, რომელშიც ადამიანი იზრდება, შესაბამისად, აქ ბევრად უფრო ღრმა თავისებურებები იჩენს თავს. იმ შემთხვევაშიც კი თუ პიროვნება მხიარული, მეგობრული და სოციალურია, შეიძლება მენტალური პრობლემები ჰქონდეს, ამიტომ დამუნათება და იმის თქმა, რომ მათგან ეს მოსალოდნელი არ არის, არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება. ეს კიდევ უფრო მეტად აიძულებს ადამიანს დამალოს თავისი შინაგანი მდგომარეობა და წუხილი.
არასწორი წარმოდგენაა ისიც, რომ ინტროვერტებს თავდაჯერებულობის ნაკლებობას მიაწერენ ხოლმე. რეალურად, არც ამას აქვს საერთო იმ ფაქტთან ადამიანს მარტო ყოფნა უყვარს თუ ხალხის გარემოცვაში. ხასიათი ცვალებადი ფენომენია, ხოლო იდენტობა მუდმივი, ამიტომ თუ პიროვნება საკუთარ იდენტობაში გარკვეულია, მაშინ მნიშვნელობა არ აქვს რა მოსწონს მას და რა არა, ყველა შემთხვევაში შეიძლება იყოს თავდაჯერებული.
და ბოლოს, თუ თქვენ თვლით, რომ ინტროვერტები და ექსტრავერტები ერთმანეთს ვერ ეწყობიან, ძალიან ცდებით. პირიქით, განსხვავებული ხასიათის ადამიანები უკეთესად უგებენ ერთმანეთს, რადგან მათ მრავალფეროვანი ინტერესები აქვთ და საინტერესო ურთიერთობას ინარჩუნებენ.
წყარო: healthline.com
კომენტარები