მაროკო – ეს არის ადგილი, სადაც სიცოცხლეში ერთხელ მაინც უნდა მოხვდეთ. აქ არის თავმოყრილი ყველა ის პირობა, რაც ადამიანის საინტერესოდ მოგზაურობას უზრუნველყოფს. უძველესი ისტორია, მდიდარი კულტურა, საოცარი პეიზაჟები და უგემრიელესი სამზარეულო ტურისტთა უდიდეს ინტერესს იწვევს. მაროკოში მოგზაურობისას აუცილებლად უნდა მოინახულოთ საინტერესო სოფლის დასახლებები, დედესის ხეობა, ქალაქი-ციხესიმაგრე აიტ-ბენ-ჰადუ, საკურორტო ქალაქი შკირატი, მსოფლიოში სიდიდით მესამე უდაბნო საჰარა და ულამაზესი ქალაქი შეფშაუენი, რომელიც ცისფერი სახლებითა და ადგილობრივების მიერ დამზადებული სუვენირების დიდი არჩევანით გამოირჩევა

მაროკოს განსაკუთრებული გეოგრაფიული მდებარეობა უკავია აფრიკის კონტინენტის ჩრდილო-დასავლეთით. ზღვის და ოკეანის სანაპიროები, მთები და უდაბნოები უნიკალურ ლანდშაფტებს ქმნის.იგი მონარქიული სახელმწიფოა, ეკონომიკური სიძლიერით აფრიკის კონტინენტზე მეხუთეა. ქვეყანა მდიდარია ფოსფორით, მოსახლეობა შედგება არაბებისა და ბერბერებისგან.

ეგზოტიკური მაროკო ყოველთვის იზიდავდა ტურისტებს. ყოველწლიურად აქ ათასობით ტურისტი ჩადის ქვეყნის ულამაზესი ქალაქებისა და უძველესი კულტურის ძეგლების მოსანახულებლად. მის ერთ-ერთ მთავარ ღირსშესანიშნაობას სხვადასხვა ფერის ქალაქები წარმოადგენს. ლამაზ ფერებად სახლების შეღებვა აქ უძველესი დროიდან იქცა ტრადიციად, მაროკოელები კი ტრადიციების მკაცრი მიმდევრები არიან და დღესაც გვხიბლავს ეს ქვეყანა წითელი თუ ყვითელი, მწვანე თუ ზურმუხტისფერი ადგილებით.

მოსახლეობა – 31 689 ათასი (2003), მათ შორის 73,9 % მაროკოელები, 25,4 % ბერბერები.
სახელმწიფო ენა : არაბული. სხვა ენები: ბერბერო-ლიბიური ენები (ეროვნული), ფრანგული (ადმინისტრაციის და ბიზნესის ენა).
რელიგია : ისლამი.
დედაქალაქი : რაბატი (1,637 ათასი).

მაროკოში ნახავთ ბევრ მოზაიკას , რომელიც სიმბოლოა ქვეყნის ის ჭრელია და ფერადი, მაგრამ ამავე დროს სხვა არაფერია თუ არა ათასობით ნამსხვრევის ერთობლიობა და სწორედ ასეთია მაროკო უამრავი ნაწილისგან შედგება, ბევრი ისტორია და ათასი გავლენა იგრძნობა.

კასაბლანკა ყველაზე დიდი ქალაქია, აქ ძალიან იგრძნობა საფრანგეტის გავლენა. ეს არის ევროპული არტ დეკოს და მაროკოული არქიტექტურის ნაზავი.

შეფშაუენი ულამაზესი პატარა ქალაქია და მთების ფერდობებზეა შეფენილი. იგი ფერადოვანი ქალაქია, სადაც თითქმის ყველა სახლი ცისფერი ან პასტელის ფერებშია. მიუყვები ვიწრო ქუჩებს და ეს ყველაფერი სიზმარი გგონია, მხოლოდ უკიდურესად გაჭირვებული, სასოწარკვეთილი ქუჩის მოვაჭრეების თავგამოდებული და დაჟინებული დევნა გაგრძნობინებს, რომ რეალურ სამყაროში ხარ. შეფშაუენი მაროკოს პოპულარული ტურისტული დანიშნულების ადგილია. ამის გარდა, `საშოპინგე~ ადგილიცაა, სადაც ადგილობრივი ოსტატების მიერ შეკერილი და დამზადებული ნივთები იყიდება, ასევე გამორჩეულია თხის ყველით. ეს ქალაქი დაარსდა 1471 წელს. სახელწოდება დაკავშირებულია იმ მთის ფორმასთან, რომლის მახლობლადაც ქალაქია გაშენებული. შეფშაუენი ადგილობრივ ენაზე “რქას” ნიშნავს. თუმცა ქალაქის სავიზიტო ბარათს მისი ლურჯად შეღებილი შენობები წარმოადგენს. ამ პატარა ქალაქს მდიდარი ისტორია, კულტურა და, რაც მთავარია, ულამაზესი არქიტექტურული ძეგლები ამშვენებს. მედინას სექტორი გადაწყვეტილია ესპანური და მორაკანული არქიტექტურის ნაზავით.

შეფშაუენი XV საუკუნეში გახდა იმ ებრაელების თავშესაფარი, რომლებიც ესპანურ ექსპანსიას გამოექცნენ. ისინი აქ ცოტა ხანს დარჩნენ, მაგრამ წასვლის წინ თავიანთი სახლები სამახსოვროდ ცისფრად შეღებეს. ადგილობრივ მოსახლეობას მოეწონა ებრაელების იდეა და გააგრძელა მათი დაწყებული საქმე _ სახლების ცისფრად შეღებვა, მით უფრო, რომ ეს ფერი მათ წარმოდგენაში ღმერთთან სიახლოვეს აღნიშნავდა. ძველი წყაროები გვამცნობენ, რომ ძველად აქ სახლებს ღია ცისფერი შეფერილობა ჰქონდა, შემდეგ საუკუნეებში კი, ტურისტების მისაზიდად, ლურჯი გახდა. შეფშაუენის ხილვისას გეგონება, თითქოს ქალაქი მთების კალთებზე ციდან დაეშვა.